تجربۀ عجیب!

سلام

امروز دو تا نامه نوشتم!

 برای کسانی که توی زندگی‌اَم در گذشته‌های دور

  به من محبتِ بی‌منت هدیه کرده بودند و از یادشون و خاطرشون نیز 

.اون کارشون پاک شده بود

با خودم تصمیم گرفتم که به‌جای ارسالِ نامه با پُست یا تلگرام

خودم برم پیششون و وقتی در رو باز کردن

جلوی در مثل دیوونه‌ها بدون مقدمه‌چینی 

!نامه رو از جیبم دربیارم و براشون بخونم

!صبر کردم تا شب بشه تا احتمالِ توی خونه بودنشون زیاد بشه

...ساعت هشت شب، رفتم خونۀ یکیشون

توی آیفون گفت بیا بالاااا

ازش خواستم یه لحظه بیاد پایین

وقتی اومد اول دستشو به سمتم دراز کرد تا با هم دست بدیم

ولی من دست ندادم و فقط بهش نیگا کردم

بعد نامه رو از توی جیب پالتوم درآوردم و شروع کردم مثل دیوونه‌ها به خوندنش

از ته دلم براش می‌خوندم و وقتی نامه رو تموم کردم، دیدم چشاش پر از اشک شده

.و بعدش محکم همدیگرو بغل کردیم

.بعدش خدافظی کردمو رفتم سراغ اون یکی دوستم

...بازم همین اتفاق افتاد و گریه‌کنون راه افتاد

خواستم براتون بگم که هر از گاهی از اینکارا بکنیم

...صفاش و تأثیر مثبتش خیلی عمیقه