برای انسانیتِ مرده در ایران لطفأ یک لحظه سکوت..

ﻧﺎﻇﻢ مدرسمون ﺗﻮ ﻣﯿﮑﺮﻭﻓﻮﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ :ﮐﯽ ﻣﯿﺪﻭﻧﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﯾﻢ :

ﻭﺍﺷﯿﻨﮕﺘﻮﻥ

ﮔﻔﺖ ﯾﻪ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺑﮕﯿﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻭﺍﺷﯿﻨﮕﺘﻮﻥ ﺑﺸﻨﻮﻥ. ﻣﺎﻫﻢ ﯾﻪ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺣﻠﻘﻤﻮﻥ پاره ﺷﺪ.

ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍ، ﺧﯿﻠﯽ ﻃﻮﻝ ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ

ﻟﺲ ﺍﻧﺠﻠﺲ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺳﯿﻨﻤﺎﺳﺖ ، 

ﻧﯿﻮﺍﻭﺭﻟﺌﺎﻥ ﻣﻬﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﻪ ،

ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﻙ ﻣﻬﺪ ﺩﺭﺱ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ .

ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ 7 ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﺮﺑﺪﻣﻮﻥ

ﺑﯿﺪﺍﺭﺷﻮﻥ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻋﺬﺭ ﺑﺨﻮﺍﯾﻢ...

 ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻭ ﻧﺎﮐﺴﯽ ﻧﮕﯿﻢ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺗﻮ،

ﻭﻟﯽ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﻭﺍﺷﻨﮕﺘﻦ یا لس آنجلس آیا ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﻣﻮﻧﻮ؟! 

آیا ﻭﺍﺷﻨﮕﺘﻨﯿﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻥ ﭼﯿﺰﯼ

ﺗﻮ ﺩﻝ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ١١ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺒﻮﺩﻩ؟

ﭼﺮﺍ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ، باید ﺩﺍﺩ ﺑﺰﻧﯿﻢ:

ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺑﯿﺴﻮﺍﺩﯼ!

 ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﻋﻘﺐ ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﯽ!

 ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﮔﺸﻨﮕﯽ!

ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯾﻮ ﺩﺷﻤﻨﯽ !

ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺩﺭﮎ ﻧﮑﺮﺩﻡ ،ﭼﺮﺍ ﮐﺎﻓﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ،ﺩﭼﺎﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻟﻬﯽ ﺷﺪﻩ ﻭ

ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﺩﭼﺎﺭ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺍﻟﻬﯽ !..

 ﻣﺮﺽ ﮐﻪ ﯾﮑﯿﺴﺖ ! ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ

ﺩﺭ ﻧﮕﺮﺵ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﺳﺖ!؟

تو کانادا نزدیک عید که میشه همه قیمت ها میاد پایین تا همه بتونن خرید کنن.

غذای شب عیدشون هم بوقلمونه. قیمتش از 20 دلار میاد به 5 دلار تا همه شاد باشن و کسی احساس فقر نکنه.

توی مملکت ما هنوز 2 ماه مونده به عید, قیمت برخی اجناس دوبرابر شده. وای به حال شب عید.

کاش ما هم کافر و بی دین اما انسانیت داشتیم..

مــــرد باشی یا زن فرقی نمیکند . . . 

مـرگ تمامت میکند

انســــان باش

تا جاودانه زندگی کنی ...

برای انسانیتِ مرده در ایران لطفأ یک لحظه سکوت..