توجه !
عضویت در کانال تلگرام همخونه
(کلیک کنید)
بلاگ كاربران
جالبه هر بار که دیگران دلمو میشکونن .
شروع میکنم به حرف زدن با خودم.
به بد و بیراه گفتن به خودم.
پیش خودم اعتراف میکنم به احمق بودنم .
میگم دیگه مهربون بودن .. تعطیل
دیگه کمک کردن به حل مشکلات دیگران تعطیل.
دیگه مهم بودن حال دیگران برام تعطیل.
دیگه خوب بودن تعطیل
از امروز منم میشم آدم بده.
ولی نمیدونم چرا نمیشه ...
نه که نتونماا...
ولی انگار یه حسی جلومو میگیره..
یه حسی بهم اجازه نمیده آدم بده داستان باشم...
نظرات دیوار ها
شاد باشید گرامی
لذت بردم..
آدمها بازیچه نیستند، یا ابزار آزمون و خطا و کمبودها یا سیبل پرتاب خشمها و قهرها و ترفندها.
آدمها متوجه و خسته میشوند و دل میکنند از مهربان بودنهای بدون دلیل و عشق ورزیدنهای بدون پاسخ. آدمها را دلزده و آسیبدیده و ناامید نکنیم از صداقتها، از اعتماد کردنها، حرفزدنها، پناه بردنها.... آدمها ساده به نظر میرسند و در عینحال، پیچیدهاند. که ظاهرا تغییرناپذیر و یکنواختاند و آرام آرام به آدمِ دیگری تبدیل میشوند و از سادگی و بیشیلگی دست میکشند. گاهی آدمها آنقدر جواب خوبی را با بدی میگیرند که بد نه، اما از خوب بودن و خورشید شدن و بیدریغ به هر سایهساری تابیدن دست میکشند و این کمترین و موجهترین واکنشیست که از یک آدم، در مواجهه با سیل بیانصافیِ آدمها و جهان ساختهست.
گاهی به جایی میرسد که آدمی، از همه دست میکشد و فقط به دنبال سنگری برای پناه گرفتن و از تیررسِ آسیبها در امان ماندن و زخم نخوردن و رنج نکشیدن میگردد.
نرگس_صرافیان_طوفان
منم دقیقا همینم
یعنی دلم بهم اجازه نمیده بد باشم
مرسی
بله بعضی آدم ها نمیتونن در بدترین شرایط بد باشند