دلتنگی

چه سر به راه است

دلتنگی را می گویم از گوشه ی دلم جُم نمی خورد

امروز که آیینه جوابش سنگ است

در زهن زمانه عشق هم بی رنگ است

هرکس که نداند تو خودت می دانی

آری به خدا دلم برایت تنگ است

دلتنگی من تمام نمی‌شود

همین که فکر کنم من و تو دو نفریم

دلتنگ‌تر می‌شوم برای تو

سوهان می کشم قصه ی دلتنگی هایم را

تا هموار سازم جاده های آمدنت را

امیدوار بودم شاید دوست گم شدم 

رو تو همخونه ببینم