کاش بچه دهات بودیم...

اینترنت نداشتیم...

ویسگون نداشتیم...

فیسبوک نداشتیم...

کوفت و زهر مار نداشتیم...

الان تو یه خواب ناز بودیم...

داشتیم به پسر کدخدا فکر میکردیم...

که چه جوری فردا همینجوری یهویی جلوش سبز شیم و دلبری کنیم...

والا...

گور بابای شهر و شهرنشینی 

:|