متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

پروفایل کاربر - shimatehrani58

  • جنسیت : زن
  • سن : 44
  • کشور : ایران
  • استان : تهران
  • شهر : تهران
  • فرم بدن : متوسط
  • اندازه قد : انتخاب كنيد
  • رنگ مو : مشکی
  • رنگ چشم : قهوه ای
  • تیپ لباس : انتخاب كنيد
  • سيگار : بدم میاد
  • وضعیت زندگی : انتخاب كنيد
  • اجتماع : انتخاب كنيد
  • زبان : انتخاب كنيد
  • برنامه مورد علاقه : انتخاب كنيد
  • وضعیت تاهل : انتخاب كنيد
  • وضعیت بچه : انتخاب كنيد
  • وضعیت سواد : کارشناسی ارشد
  • نوع رشته : انتخاب كنيد
  • درآمد : خوب
  • شغل : انتخاب كنيد
  • وضعیت کار : پاره وقت
  • دین : مسلمان
  • مذهب : شیعه
  • دید سیاسی : انتخاب كنيد
  • خدمت : انتخاب كنيد
  • شوخ طبعی : انتخاب كنيد
  • درباره من : انتخاب كنيد
  • علایق من : انتخاب كنيد
  • ماشین من : انتخاب كنيد
  • آدرس وبلاگ : انتخاب كنيد
  • غذای مورد علاقه : انتخاب كنيد
  • ورزش مورد علاقه : انتخاب كنيد
  • تیم مورد علاقه : انتخاب كنيد
  • خواننده مورد علاقه : انتخاب كنيد
  • فیلم مورد علاقه : انتخاب كنيد
  • بازیگر مورد علاقه : انتخاب كنيد
  • کتاب مورد علاقه : انتخاب نشده
  • حالت من : انتخاب نشده
  • فریاد من : انتخاب كنيد
  • اپراتور : انتخاب نشده
  • نماد ماه تولد : آبان
  • تعداد اخطار : نداره
  • دلیل اخطار : انتخاب نشده
  • هدر پروفایل : 66860_heads2zsxvqxkmpvh8yp78ph6hvfedshp219sp.jpg
  • آهنگ پروفایل : انتخاب كنيد

9 سال پيش

از یکجایی به بعد
دیگر نه برای رسیدن به ساحل آرامش دست و پا می زنی
نه برای رسیدن به یک غریق نجات !!
از یک جایی به بعد
غرق می شوی میان افکاری که قرص ها حریفشان نمی شوند
تو می مانی و دریای افکاری که فرسنگ ها
از ســــاحل آرامش فاصله دارند

9 سال پيش

امشب فاز سنگین گرفتم....
میرم به سلامتی عشقی که منو سوزوند...
سوزوندمش اما خاکسترشو دور نریختم...
میرم به سلامتی اونی که گفت تا اخرش میمونه... نفهمیدم احرش اینجایی که الان واستادمه
میرم به سلامتی رفیقی که جونمو واسش میدادم... اما جونمو نگرفت ابرومو گرفت...
به سلامتی اونی که دلمو میخواد... اما نمیدونه دلم هنوز به نام یکی دیگست...
میرم به سلامتی مادرم که هیچوقت نفهمید اشکام از دندون درد نیست از بی کسیه
میرم به سلامتی خاطره هاش که از خودش وفادارتر بودن...
این پیک اخره... میرم به سلامتی اونی که میگم فراموشش کردم...
اما تو باور نکن...

9 سال پيش

آدمها
گاهی در زندگی ات می مانند
گاهی در خاطره ات
آن ها که در زندگی ات می مانند
همسفر می شوند
آن ها که در خاطرت می مانند
کوله پشتیٍِ تمامٍ تجربیاتت برای سفر
گاهی تلخ , گاهی شیرین
گاهی با یادشان لبخند می زنی
گاهی یادشان لبخند از صورتت بر می دارد
اما تو لبخند بزن
به تلخ ترین خاطرهایت حتی
بگذار همسفر زندگی ات بداند
هر چه بود؛هر چه گذشت
تو را محکمتر از همیشه و هر روز
برای کنار او قدم برداشتن ساخته است
آدمها می آیند
و این آمدن باید رخ بدهد
تا تو بدانی آمدن را همه بلدند
این ماندن است که هنر می خواهد!