پروفایل کاربر - samaneh131

در هیاهوی زندگی دریافتم ؛

چه بسیار دویدن ها،که فقط پاهایم را از من گرفت

در حالی که گویی ایستاده بودم ،

چه بسیار غصه ها،که فقط باعث سپیدی موهایم شد

در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ،

دریافتم،کسی هست که اگر بخواهد “می شود”

و اگر نخواهد “نمی شود”

به همین سادگی …

کاش نه میدویدم و نه غصه می خوردم

فقط او را می خواندم و بس …

تنها روزنۀ امیدی است که هیچگاه بسته نمی شود . . .

تنها کسیست که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد . . .

با پای شکسته هم می توان سراغش رفت . . .

با چشمانی نابینا هم می توان او را دید . . .

تنها خریدار دلهای شکسته است . . .

تنها کسیست که وقتی همه رفتند ، می ماند . . .

وقتی همه پشت کردند ، آغوش می گشاید . . .

وقتی همه تنهایت گذاشتند ، محرمت می شود . . .

و تنها سلطانیست که وجودش با بخشیدن آرام می گیرد نه با تنبیه . . .