پروفایل کاربر - mos1956

جان به فدای خم ابروی دوست

بود و نبودم همه از بود اوست

عشق که در نقطه ی پرگار اوست

کمتر از آنم که کنم وصف دوست

آنکه به یک مو همه را نقش بست

روز و شب از طره ی او گفتگوست

قطره ی اشگی که ز چشمش چکید

مستی عالم همه از آن سبوست

چون که مرا نیست ز خود آبرو

چشم تر دوست مرا آبروست

چهره چو در جام نهان کرده وی

بوسه از آن می به لبم آرزوست

در عجبم او به تماشای کیست ؟

آینه را آینه در جستجوست

وزهای رفته ی سال را ورق میزنم .......

چه خاطراتی که زنده نمیشوند.......

جچه روزهاکه دلم میخواست تا ابد تمام نشوند

وچه روزهاکه هر ثانیه اش یک سال زمان میبرد.......

چه فکرها که آرامم کرد

و چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود.......

چه لبخندهاکه بی اختیار برلبانم نقش بست

و چه اشک هاکه بی اراده از چشمانم سرازیر شد......

چه آدم هاکه دلم راگرم کردند

و چه آدم ها که دلم را شکستند......

چه چیزهاکه فکرش را هم نمیکردم

وشد و چه چیزهاکه فکرم را پرکردو نشد.......

چه آدم هاکه شناختم

و چه آدم هاکه فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان.......وچه.......

و سهم یک سال دیگر هم یادش بخیر میشود.......

کاش

ارمغان روزهایی که گذشت آرامشی باشد از جنس عشق و یکدلی......

آرامشی که هیچگاه تمام نشود......♥★

ﺍﯾﺴــــــﺘــــﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﺑﮕـــﺬﺍﺭ ﺳـــﺮﻧﻮﺷـــﺖ ﺭﺍﻫـــﺶ ﺭﺍﺑـــﺮﻭﺩ !
ﻣـــﻦ ﻫﻤﯿــﻦ ﺟﺎ،
ﮐﻨﺎﺭ ﻗـــﻮﻝ ﻫـﺎﯾﺖ ،
ﺩﺭﺳــــﺖ ﺭﻭﺑــﺮﻭﯼ ﺩﻭﺳـــﺖ ﺩﺍﺷﺘـــﻨﺖ
ﻭ ﺩﺭ ﻋﻤــــﻖ ﻧﺒـــﻮﺩﻧﺖ ، ﻣﺤـــــﮑﻢ ﺍﯾــﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ