حسین جان
شرمنده ام از اینکه
همچون شور حسینیم
برای ترویج شعور حسینی
تلاشی نکرده ام................

مدتهاست چهره ات را

عاشقانه در ذهنم نقاشی میكنم

كارم را خوب بلدم

هیـــــــــــــس

بین خودمان باشد

بدجور سر كشیدن چشمانت گیر كرده ام!
خوشحال میشم از بلاگم دیدن کنی

این روزها تلخ می گذرد، دستم می لرزد ازتوصیفش !

همین بس که :
نفس کشیدنم دراین مرگ تدریجی، مثل خودکشی است، باتیغ کند…

میگویند باران صدای پای اجابت ست
آسمانی بارانی
چشمی بارانی
دعایی کن
آرزویی بزرگ ...بدان که اجابت کننده ی دعایت بزرگ تر و بخشنده تر از خیال من و توست
دعا کن و در انتظار اجابت صبورانه شاکر باش.