سالها بعد...

''سالها می گذرد ، و اینستاگرام هم مثل فیس بوک و وبلاگ و وی چت ، از رده خارج می شود ، سالها می گذرد و شاید ما از خیر عکس گذاشتن ها و فیلم گذاشتن ها و پست گذاشتن های مجازی بگذریم ، از خیر این که گریه کنیم و عکس بگذاریم و به بقیه حالی کنیم ما ناراحتیم ، از خیر این که با اصرار به کسی توی پست هایمان بفهمانیم دلتنگیم ، میگذریم ... ، کاری به این ندارم که چه راه جدیدتری برای گفتن حس ها و حرف هایمان پیدا میکنیم ، کاری ندارم از دنیای مجازی به چه چیزی کوچ میکنیم ، کاری به این ندارم که سالها بعد چه طوری میخواهیم از خودمان و حال و روزمان بگوییم و اصلا سالها بعد ترجیح میدهیم همچنان حس هایمان را به کسی بگوییم ؟ یا نه ؟ ، 

می خواستم بگویم شاید سالها بعد ، من توی آشپزخانه مشغول ظرف شستن باشم ، دخترم بپرد وسط پذیرایی و داد بزند : مامان تو اون موقعها اینستاگرام داشتی ؟ .. ،  یادم نیاید پسوردم چه بود ، یادم نیاید چندتا فالوور داشتم ،  فقط یادم بیاید آن روزها توی پست هایم میخواستم به چه کسی بگویم : 'امروز که بدون تو گذشت چه حسی دارم' ، شیر آب را باز بگذارم و به ظرف های توی سینک خیره شوم ،  شاید تکنولوژی آنقدر پیشرفت کرده باشد که دخترم بتواند توی برنامه ی جدید اجتماعی مد شده ی آن روزها ، حس دلتنگی زنی چهل ساله را پست کند..''