گفتند عينک سياهت را بردار دنيا پر از زيبايست عينک را برداشتم وحشت کردم از هياهوي رنگها عينکم را بدهيد ميخواهم به دنيايي يکرنگم پناه ببرم

یه وقتا دلت طوری تنگ میشه که مغزت کاملا فلج میشه

بدی هاش یادت میره

نامردیش یادت میره

بی محبتی و رفتارسرد و تلخش یادت میره

وقتی با بیرحمی تنهات گذاشت یادت میره

فقط میگی خدایا یه دقیقه ببینمش این دل وامونده آروم شه...!

دنیا به من نیاموخت که در غیابت صبور باشم

اما وفا به من آموخت که فراموشت نکنم

چه حس قشنگیه وقتی می شی مَحرمِ دل یکی

یکی که بهش اعتماد داری و بهت اعتماد داره

از دلتنگی هاش برات می گه و از دلتنگی هات براش میگی

آروم می شه و آروم می شی

حسی که هیچوقت به تنفر تبدیل نمی شه

این حس مثل قطره های بارون پاکه

نمى دانم چه رابطه ایست ؟

بین نبودنت با رنگ ها دلتنگ تو که می شوم

زندگى ام سیاه مى شود!

فرق است میان دوست داشتن و داشتن دوست،

دوست داشتن امریست لحظه ای و اما داشتن دوست

استمرار

نمى دانم چه رابطه ایست ؟

بین نبودنت با رنگ ها دلتنگ تو که می شوم

زندگى ام سیاه مى شود!

قسمت اين بود که من با تو معاصر باشم
تا در اين قصه ي پر حادثه حاضر باشم

حکم پيشاني ام اين بود که تو گم شوي و
من به دنبال تو يک عمر مسافر باشم

تو پري باشي و تا آنسوي دريا بروي
من به سوداي تو يک مرغ مهاجر باشم

قسمت اين بود ، چرا از تو شکايت بکنم ؟!
يا در اين قصه به دنبال مقصر باشم ؟

شايد اينگونه خدا خواست مرا زجر دهد
تا برازنده ي اسم خوش شاعر باشم

شايد ابليس تو را شيطنت آموخت که من
در پس پرده ي ايمان به تو کافر باشم

دردم اين است که بايد پس از اين قسمتها
سالها منتظر قسمت آخر باشم !!

گاهی وقت‌ها دلت می‌خواهد با یکی مهربان باشی، دوستش بداری و برایش چای بریزی.
گاهی وقت‌ها، دلت می‌خواهد یکی را صدا کنی، بگویی سلام، می آیی قدم بزنیم؟!
گاهی وقت‌ها دلت می‌خواهد یکی را ببینی، شب بروی خانه بنشینی، فکر کنی و کمی برایش بنویسی.
گاهی وقت‌ها،
آدم چه چیزهایِ ساده‌ای را ندارد!

ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯼ ﺗﻮ ؟

ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺟﺪﺍﯾﯽ ؟

ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ؟

ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺩﻝ ﻣﻦ ﯾﺎ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺧﻮﯾﺶ ؟

ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯼ ؟

ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩ ؟

ﯾﺎ ﺑﻪ ﺍﻓﺴﻮﻧﮕﺮﯼ ﺣﺮﻓﺎﯾﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺳﻮﺧﺖ ﻭ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﮐﺮﺩ ؟

ﺑﻪ ﺩﻝ ﺳﺎﺩﻩ ﯼ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﺗﺎﺭ ﺍﺑﺪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺴﺖ ؟

ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺨﻨﺪ.

+5