لحظه هایی هستند...

به نام خدا

لحظه هایی هستند

که هستیم

چه تنها چه در جمع

اما خودمان نیستیم

انگار روحمان میرود

همانجا که میخواهد

بی صدا

بی هیاهو

همان لحظه هایی که

راننده ی آژانس میگوید رسیدین

فروشنده میگوید باقی پول را نمیخواهی؟

راننده تاکسی میگوید صدای بوق را نمی شنوی؟

و مادر صدا میکند حواست کجاست؟

ساعتهایی که شنیدیم و نفهمیدیم

خواندیم و نفهمیدیم

دیدیم و نفهمیدیم

وتلویزیون خودش خاموش شد

آهنگ بار دهم تکرار شد

هوا روشن شد

تاریک شد

چای سرد شد

غذا یخ کرد

در یخچال باز ماند

و در خانه را قفل نکردیم

و نفهمیدیم کی رسیدیم حانه

و کی گریه هایمان بند امد

و کی عوض شدیم

کی دیگر نترسیدیم

از ته دل خندیدیم

و دل نبستیم

و چطور یکباره انقدر بزرگ شدیم

و موهای سرمان سفید

و از آرزوهایمان کی گذشتیم

وکی...

یک لحظه سکوت برای لحظه هایی که خودمان نیستیم