به خودت هم فکر کن

[گاهی‌هَم‌بِ‌خودِت‌سَر‌بِزَن

حالِ‌چِشماتو‌بِپُرس‌

وَ‌دَستی‌بِ‌سَر‌و‌رویِ‌احساسِت‌بِکِش

روبِ‌روی‌ِ‌آینه‌بِایست‌‌وَ

تَمام‌تَنهایی‌اَت‌را‌مُحکَم‌دَر‌آغوش‌بِگیر

وَ‌با‌صِدایِ‌بُلَند‌بِ‌خودِت‌بِگو
“

تو”تَنها‌داراییِ‌مَن‌هَستی

بِگو‌کِ‌با‌هَمِه‌یِ‌کاستی‌ها‌یِ‌جِسمی‌و‌روحی

تورو‌بی‌بَهانِه‌و‌عاشِقانِه‌دوسِت‌دارَم

بَرای‌خودِت‌وَقت‌بِذار‌

با‌مِهرَبونی‌دَستِتو‌بِگیر‌و‌بِ‌هَوایِ‌آزاد‌بِبَر

نَذار‌اِحساسِ‌تَنهایی‌کُنی

نَذار‌اَبرایِ‌سیاه‌،چِشاتو‌اَز‌پا‌دَر‌بیارَن

مُطمَئِن‌باش

هَرگِزکَسی‌دِلسوز‌تَر‌اَز‌تو

نِسبَت‌بِ‌تو‌پِیدا‌نِمیشِه