گزیده‌ای از #خاطرات اطرافیان آیت‌الله بهجت قدس‌سره_مرنج و مرنجان

روزی با آقا تا در منزلشان آمدیم.

دیدیم که جلوی در دست کردند در جیبشان. معلوم شد کلید را نیاورده‌اند.

می‌خواستم دست بگذارم روی زنگ. آقا گفتند: زنگ نزنید.

و شروع کردند داستانی را از عالمی نقل‌کردن. فرمودند:

«یک آقایی از مسافرت به خانه برمی‌گشت؛ زمستان بود و نصف شب. دید که اگر الآن بخواهد در بزند خانواده‌اش اذیت می‌شوند.

در فکرش بود که همانجا پشت در بنشیند تا صبح بشود.

همان موقع که آن عالم این فکر را کرده بود، خانواده‌اش نیز خواب می‌بیند که آقا از سفر برگشته و پشت در ایستاده است و می‌آید در را برای او باز می‌کند».

داستانشان که به اینجا رسید اتفاقا کسی آمد و از داخل خانه، در را برای ایشان باز کرد.

کمی تا بهجت