ابن سِكّيت، از علماء و بزرگانِ ادب عربي است

ابن سِكّيت


ابن سِكّيت، از علماء و بزرگانِ ادب عربي است و هنوز هم در رديف صاحب نظران زبان عرب مانند سيبويه و ديگران نامش برده مي‌شود اين مرد در دوران خلافت متوكل عباسي مي‌زيسته در حدود دويست سال بعد از شهادت آقا علي (علیه السلام) در دستگاه متوكل متهم بود كه شيعه است! اما چون بسيار فاضل و برجسته بود، متوكل او را به عنوان معلم فرزندانش انتخاب كرد.
يك روز كه بچه‌هاي متوكل به حضورش آمدند و ابن سكيت هم حاضر بود و خوب از عهده درس خويش برآمده بود، متوكل ضمن اظهار رضايت از ابن سِكّيت و شايد به دليل سابقه ذهني كه از او داشت كه شنيده بود تمايل به تشيع دارد، از ابن سكيت پرسيد: اين دو تا (فرزندش) پيش تو محبوب ترند يا حسن و حسين فرزندان علي (عليهم السلام)؟ ابن سِكّيت از اين جمله و از اين مقايسه سخت برآشفت و خونش بجوش آمد با خود گفت كار اين مرد مغرور به جائي رسيده است كه فرزندان خود را با حسن و حسين (عليهم السلام) مقايسه مي‌كند؟
اين تقصير من است كه تعليم آنها را برعهده گرفته ام، لذا در جواب متوكل گفت: بخدا قسم قنبر غلام علي (علیه السلام) به مراتب از اين دوتا و از پدرشان نزد من محبوبتر است.
متوكل في المجلس دستور داد زبان ابن سكيت را از پشت گردنش درآوردند.
***
شها تا جاي در سر داده‌ام سوداي مهرت را
علي گويان ز اعضا بشنوم غوغاي مهرت را
***
نه من تنها به مهرت پاي بند از جان شدم شاها
دل خلق است طالب گوهر والاي مهرت را
 ***
چو مهرت فرض باشد اي شه خوبان روا باشد
كه زيب دل نمايم لؤلو اي مهرت را
***
به عشقت مي‌خورم سوگند تا جان در بدن دارم
چراغ سينه سازم شمع بزم آراي مهرت را
***

[کرامات علویه: معجزات حضرت امیرالمومنین علی ( علیه السلام ) بعد از شهادت - ابن سِكّيت - صفحه۱۲۶.]

☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاه فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆

کانال مولا امیرالمؤمنین علیه السلام