تفسیرشعرمولوی(نفس اژدهاست...)

میگوید مارگیری ماری عظیم وظاهرا بیجان رااز کوهستان پر برف به شهر آورد تا مردم را به حیرت اندازد مردم زیادی برای تماشا جمع شدندچون خورشید به آن مار عظیم تافت جان گرفت واز هر طرف به حرکت درآمدهمه فرار کردند ودر این ازدحام عده زیادی کشته شدند ومارگیر طعمه اژدها شد

مولوی ضمن بیان داستان خیلی حرفهادارد از جمله اینکه جوینده چون این مار گیر یابنده است

دیگر اینکه وجودخودآدمی از مار عجیب تر است وازسرنادانی حیران مار میگردد دیگر اینکه همه جهان چون این مار میتواند رفتار دیگری پیدا کند ونیز همه ذرات عالم هوشمند میباشند

مهمتر اینکه ا‍ژدها را به نفس انسان تشبیه میکند نفس اگر فعال شود کارهمان مار را انجام میدهد که صاحبش را بلعید وباعث کشتار مردم شد در این کشتار نفس خود مردم هم موثر واقع گردیده است

یعنی میخواد بگه هوا خودت رو بگیر
نفس ما هم مثل اژدرهاست و او مرده نیست بلكه چون آلت و زمینه جنایت پیدا نكرده از این رو ساكت است اما اگر آلت و وسیله طغیان بیابد و زمینه پدید آید او نیز هزاران صفت خوب ما را خواهد بلعید و در آخر استخوانهای مان را در هم خواهد شكست پس باید همواره نفس را در سختی و تنگنا قرار داد تا او فرصت جنبیدن نیابد از این رو عبادت دایم و دوری از تن پروری و دوری از محیط های فساد انگیز می تواند از بیداری نفس جلوگیری كند