♥ بید مجنون ♥

در بر آن بید مجنون،
آن شب غمگین پاییز،

قصه ی دل می سرودی
با نوای محنت انگیز

گفتی از من با وفاتر،
با غم تو آشناتر،

هر چه بشتابی نیابی
هر چه بشتابی نیابی



من بدین افسون شدم افسانه‌ی تو !
این چنین دیوانه‌ای دیوانه‌ی تو !

رفتی ای برگشته مژگان
تا تب این عشق سوزان

در دلم آتش فروزد،
تار و پودم را بسوزد