دق کردم!
پشت خنده های تلخی که...
هیچگاه کسی به آن شک نکرد!!

کلمات چنان قدرتی دارند که می توانند

آتش جنگی را بیفروزند و یا صلحی را بر قرار سازند

رابطه ای را به نابودی کشانند و یا آنرا محکمتر کنند

چه شبی است!

چه لحظه‌های سبک و مهربان و لطیفی،

گویی در زیر باران نرم فرشتگان نشسته‌ام.

می‌بارد و می‌بارد و هر لحظه بیش‌تر نیرو می‌گیرد.

هر قطره‌اش فرشته‌ای است که از آسمان بر سرم فرود می‌آید.

چه می‌دانم؟

خداست که دارد یک ریز، غزل می‌سراید؛

غزل‌های عاشقانه‌ی مهربان و پر از نوازش.

هر قطره‌ی این باران،

کلمه‌ای از آن سرودهاست.

دکتر شریعتی