سال ٩٤ هم گذشت. خيلي ها تاختن' خيلي ها باختن
خيلي ها سوختن' خيلي ها ساختن
خيلي ها نفس كشيدن' خيلي ها از نفس افتادن
خيلي ها ميخنديدن الان گريه ميكنن' خيلي ها گريه ميكردن الان ميخندن
خيلي ها اومدن (تولد)، خيلي ها رفتن (مرگ)
اونايي كه اومدن شايد هميشه نمونن
اما اونايي كه رفتن برا هميشه رفتن
زندگي خيلي سخته اما گاهي به سختيش مي ارزه
مهم نيست كه دنيا خيلي نامرده مهم اينه كه ما مرد باشيم
بياين قدر همو بدونيم نذاريم از هم دور بمونيم
" همديگر را دوست داشته باشيم؛ شايد فردايي نباشد " ...
آدماي زنده به گل و محبت نياز دارن و مرده ها به فاتحه!
ولي ما گاهي برعكس عمل مي كنيم!!
به مرده ها سر ميزنيم و گل ميبريم براشون' ولي راحت فاتحه زنده ها رو ميخونيم!
گاهي فرصت با هم بودن كمتر از عمر شكوفه هاست!
بيائيم ساده ترين چيز رو از هم دريغ نكنيم:
""""""""" محبت """"""""

این روزها
با تو،
به وسعت تمام نداشته هایم
حرف دارم...
اما مجالی نیست تا بنشینی
به پای این همه حرف..
دلم تنگ است،

فقط برای سخن گفتن باتو....

خوشـــــــبختی یعنی...

در خاطر کسی ماندگار هستی ..

که لحظه های نبودنت را ...

با تمام دنیــــــــا عوض نمیکند..

دنیا کوچکتر از آن است که گمشده ای را در آن یافته باشی
هیچکس اینجا گم نمیشود
آدمها به همان خونسردی که آمده اند
چمدانشان را می بندند و ناپدید می شوند
یکی در مه ... یکی در غبار ... یکی در باران.... یکی در باد و بیرحم ترینشان در برف.... آنچه بر جا می ماند رد پایی است و خاطرهایی که هر از گاه پس می زند مثل نسیم، پرده های اتاقت را....

عیدتان مبارک امیدوارم تو سال جدید به تمام آرزوهات برسی.

دوستت دارم را

من دلاویزترین شعر جهان یافته ام

این گل سرخ من است.

دامنی پر کن از این گل که دهی هدیه به خلق

که بری خانه دشمن

که فشانی بر دوست،

راز خوشیختی هرکس به پراکندن اوست!

در دل مردم عالم به خدا

نور خواهد پاشید

روح خواهد بخشید.

تو هم ای خوب من ! این نکته به تکرار بگو

این دلاویزترین شعر جهان را همه وقت

نه به یکبار و به ده بار، که صد بار بگو

« دوستم داری » را از من بسیار بپرس

دوستت دارم را با من بسیار بگو



فریدون مشیری

هرکس "تو"یی دارد و در تمام روزمرگی هایش به "تو"یی فکر میکند.

اصلا بدون اینکه انسان "تو" داشته باشد هیچ چیز زیبا نیست.

تو هم "تو"یی داری…

همان طور که من "تو"یی دارم...و تمام گذشتگان ما نیز..!

گاهی"تو"ات را گم میکنی!

"تو"ات دیگر نیست و "او" می نامیش.

اما … خودت را گول نزن… او همیشه "تو" باقی می ماند،

همان "تو"یی که تمام لبخندها.. ترانه ها......

و تمام خودت را برایش پس انداز می کنی که روزی بگویی :تقدیم به تو

⇜ کودکـــے کـہ مـــے داند
⇜ گریـہ هاے مادرش
⇜ تن فروشــے هاے خواهرش
⇜ و دســــت هــــاے
⇜ پینــہ بستــہ پدرش
⇜ همـہ از بــے پولـــے است
⇜ چـــگــونــہ
⇜ در مدرسـہ بنویسد
⇜ علم بهتر از ثروت اس

+5