...

در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند. خارپشت ها وخامت اوضاع رادریافتند ،تصمیم گرفتند دورهم جمع

شوند و بدین ترتیب همدیگر را حفظ کنند. وقتی به هم نزدیک تر بودند، گرم تر می شدند؛ ولی خارهایشان یکدیگر را

زخمی می کرد. به همین خاطر تصمیم گرفتند ازهم دور شوند، ولی به همین دلیل از سرما یخ زده، می مردند. از این رو

مجبور بودند برگزینند یا خارهای دوستان را تحمل کنند، یا نسلشان از روی زمین بر کنده شود. دریافتند که باز گردند و

گردهم آیند. آموختند که، با زخم های کوچکی که همزیستی با کسی بسیار نزدیک به وجود می آورد، زندگی کنند؛ چون

گرمای وجود دیگری مهم تر است و این چنین توانستند زنده بمانند....
 

بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گردهم می آورد بلکه آن است هر فرد بیاموزد با معایب دیگران

کنارآید و محاسن آنان را تحسین نماید، وقتی تنهاییم دنبال دوست می گردیم؛ پیدایش كه كردیم دنبال عیب هایش می

گردیم. وقتی كه از دستش دادیم در تنهایی دنبال خاطراتش می گردیم.

"ژان پل سارتر"