" رفیق مجازی من "

" رفیق مجازی من "

نه تا به حال تو را دیده ام

نه با هم نان و نمکی خورده ایم

نه در خیابان های این شهر هم قدم شده ایم

 و نه حتی صدای تو را شنیده ام...

سهم من از تو چند عکس صفحه مجازی ات و صفحه پیامی است که هر روز و هر شب با تو

درد و دل میکنم...

" رفیق مجازی من "

خواستم بگویم معرفت تو به خیلی از کسانی که اطرافم هستند و با هم نان و نمک خورده ایم

می ارزد...

این آدم هایی که اطراف من هستند اگر زمانی هم کنارم میمانند بخاطر منفعت خودشان است

اما تو بدون هیچ قصد و منفعتی حرف های مرا گوش میکنی و مرا دلداری میدهی...

خیلی اوقات شد که دلم از عالم و آدم برید

 ولی این تو بودی که باز هم لبخند را بر لبان من نشاندی..

رفیق مجازی من...

نمیدانم چگونه این مهربانی تو را جبران کنم

فقط یک جمله به تو بگویم...

" یک دنیا ممنونم که هستی "