شادمانی_غذای_روح_است

هر چيزي كه به تو شادماني مي بخشد غذاي روح توست.

فقط بدن تو نيست كه گرسنگي مي كشد، روحت بيشتر گرسنه است.

هشيار باش! تا مي تواني شادماني را برگزين.

از بدبختي و غم دوري كن.

هيچگاه با بدبختي اي كه گاهي به سراغ تو مي آيد همگام نشو.

بدبختي ناگزير است به سراغ تو آيد.

درست چون ابرهايي كه روزي آسمان را فرا مي گيرند

و روز بعد خورشيد هويدا مي شود.

به ابرها بنگر. به خورشيد بنگر

و به ياد داشته باش كه تو از اين دو جدا هستي.

لحظات تاريك و لحظات نور از راه مي رسند.

ما در چرخه اي از:

روز و شب،

تولد و مرگ،

تابستان و زمستان در حركتيم.

اما اگر به ياد داشته باشيم كه ما هيچكدام از آنها نيستيم،

آنگاه شادماني پديد مي آيد و با خود 

و با هستي در صلح و صفا قرار مي گيريم.

اين همگوني و يكي بودن، اين هماهنگي. شادماني است.

و آنگاه كه تو شاد بودن را آموخته باشي،

روحت شروع به رشد مي كند

و گرنه روحت يك بذر باقي مي ماند و هرگز به درخت تبديل نمي شود.

و تا زمانيكه بذر تبديل به درخت نشود

و درخت ميوه ندهد،‌ زندگي بيهودگي است.

اشو