توجه !
عضویت در کانال تلگرام همخونه
(کلیک کنید)
بلاگ كاربران
- عنوان خبر :
گاه آدم، خود آدم، عشق است.
- تعداد نظرات : 2
- ارسال شده در : ۱۳۹۶/۰۵/۳۱
- نمايش ها : 193
گاه آدم، خود آدم، عشق است.
بودنش عشق است. رفتن و نگاه کردنش عشق است.
دست و قلبش عشق است.
در تو عشق میجوشد، بی آنکه ردش را بشناسی. بی آنکه بدانی از کجا در تو پیدا شده،
روییده. شاید نخواهی هم.
شاید هم بخواهی و ندانی و نتوانی که بدانی.
عشق، گاهی همان یاد کمرنگ سلوچ است و دستهای به گل آلوده تو که دیواری را سفید
میکنند.
عشق، خود مرگان است؛ پیدا و ناپیداست، عشق.
گاه تو را به شوق میجنباند و گاه به درد در چاهیت فرو میکشد.
نظرات دیوار ها
زنده باد عشق وزنده باد هر کی هنوز یه عاشقه .......