متاسفانه بسیاری از ما فکر می کنیم ...

متاسفانه بسیاری از ما فکر می کنیم که اگر خودمان را به آتش بکشیم تا دیگران گرم شوند

چه انسان شریفی هستیم ؛ در صورتی که اصلاً چنین نیست!

برای اینکه شرافت و مهربانی ما در درجه اول در مواظبت و مراقبت از خودمان است . هر

کسی اول باید مراقب و مواظب خودش باشد و احتیاجات و نیازهای خودش را برآورده کند ، بعد

امید داشته باشد که چون در همه زمینه ها بیشتر دارد آن را با دیگران بدون منت و انتظار

سهیم و شریک باشد

در فرهنگی زندگی می کنیم که گویی روزی که انسان خودش را هیچ و بی ارزش و بی اهمیت

و... بداند و فکر کند که از همه کمتر است نشانه بزرگی و بزرگواری است.

این نگرش به هیچ وجه با هیچ نظام عقلی و منطقی و استدلالی و علمی و واقعی همخوانی

ندارد ، بلکه نشان از جامعه آسیب دیده ای است که از شدت وحشت از دیگران به نفی و انکار

خودش پرداخته است