راست می گفتند

راست می گفتند

همیشه زودتر از آن که بیندیشی اتفاق می افتد

من به همه چیز این دنیا دیر رسیدم

زمانی که از دست می رفت

و پاهای خسته ام توان دویدن نداشت

چشم می گشودم همه رفته بودند

مثل "بامدادی" که گذشت

و دیر فهمیدم که دیگر شب است

" بامداد" رفت

رفت تا تنهایی ماه را حس کنی

شکیبایی درخت را

و استواری کوه را

من به همه چیز این دنیا دیر رسیدم

به حس لهجه "بامداد "

و شور شکفتن عشق

در واژه واژه کلامش که چه زیبا می گفت

" من درد مشترکم "

مرا فریاد کن.