1674- پاسخ على (ع) به سه سؤال مهم پيرامون دين و رهبرى

پاسخ على (ع) به سه سؤال مهم پيرامون دين و رهبرى

سليم بن قيس مى گويد: از امام على (ع) شنيدم كه مردى به حضورش آمد و اين سه سؤال را كرد

1- كمترين چيزى كه انسان با آن،  مؤمن مى شود چيست؟

2- كمترين چيزى كه انسان به خاطر آن،  كافر مى گردد چيست؟

3- كمترين چيزى كه انسان به خاطر آن، گمراه مى گردد كدام است؟

امام على (ع) در پاسخ سؤالات فوق به ترتيب چنين فرمود:

1- كمترين چيزى كه انسان، به وسيله آن، مؤمن مى شود آن است كه خداوند خود را به او بشناساند و انسان به اطاعت از خدا اقرار نمايد و سپس خدا، پيامبرش را به او بشناساند و او به اطاعت از پيامبر (ص) اقرار نمايد و همچنين خداوند امام و حجتش را در زمين و گواهش را بر مردم  يعنى امام را، به او معرفى كند و او به اطاعت از امام، اقرار نمايد.

سليم مى گويد: من عرض كردم: اى امير مؤمنان، اگر چه به همه چيز جز آنچه را بيان كردى، ناآگاه باشد؟

فرمود: آرى، در صورتى كه اگر به او امر كردند، انجام دهد و نهى كردند، ترك كند.

2- كمترين چيزى كه انسان به خاطر آن كافر مى شود آن است كه چيزى را كه خداوند از آن نهى كرده، گمان كند كه انجام آن روا است و خدا به آن دستور داده است و اين پندار را دين خود قرار دهد و با این اعمال، خیال کند کسی را می پرستد که باید بپرستد، در صورتى كه چنين كسى شيطان را مى پرستد.

3- كمترين چيزى كه انسان به خاطر آن، گمراه مى شود آن است كه حجت و گواه خدا بربندگانش را نشناسد، يعنى آن امامى را كه خداوند به اطاعت از او دستور داده و رهبري اش را واجب كرده نشناسد.

سليم مى گويد: عرض كردم،  اى امير مؤمنان! آن حجت و گواهان الهى را براى من تعريف كن.

امام على (ع) در پاسخ فرمود: آنها كسانى هستند كه خداوند اطاعت آنان را قرين اطاعت خود و پيامبرش قرار داده و فرموده است: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ‏ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ (اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد رسول خدا را و اطاعت كنيد صاحبان امر را).

عرض كردم: اى امير مؤمنان، خدا مرا فدايت گرداند، اين مطلب را روشنتر بيان كن.

فرمود: آنها كسانى هستند كه رسول خدا (ص) در آخرين خطبه اش، در روز رحلتش فرمود: همانا من دو چيز را در ميان شما باقی گذارم كه پس از من تا وقتى كه به آن دو، چنگ زنيد، هرگز گمراه نشويد: كتاب خدا و عترت من كه خاندان من هستند، زيرا خداوند لطيف و آگاه به من سفارش كرده كه آن دو از هم جدا نشوند و همواره با هم هستند تا در كنار حوض كوثر بر من وارد گردند، مانند اين دو انگشت كه برابر هم هستند (و دو انگشت اشاره خود را بهم چسبانيد) و فرمود: و نمى گويم مانند اين دو انگشت، (انگشت اشاره و وسطی را به هم چسبانيد) يعنى با هم برابرند، نه اينكه يكى از آنها بر ديگرى جلو بيفتد. آنگاه فرمود: فَتَمَسَّكُوا بِهِمَا لَا تَزِلُّوا وَ لَا تَضِلُّوا وَ لَا تَقَدَّمُوهُمْ‏ فَتَضِلُّوا. (پس به هر دوى اينها چنگ بزنيد تا لغزش نكنيد و گمراه نگرديد و از آنها جلو نيفتيد كه گمراه خواهيد شد.)

منبع:

اصول کافی - باب ادنى مايكون به العبد... حديث 1، ص414 و 415-ج 2.