می توان زيبـــا زيست
نه چنـان سخت که از عـاطفـه دلگيـر شـويـم
نه چنـان بی مفهوم که بمانيـم ميان بد و خوب
لحظـه هــا می گـــذرنــد
گرم باشيم پـر از فکر و اميـد
عشق باشيم و سراسر خورشيد
زندگی همهمه مبهمی از ردشدن خاطــره هاست
هــر کجــا خنــديــديــم هر کجــا خنــدانــديـــم
زنــدگـانـی آنـجــاست
بی خيال همه تلخی هــا …!

همیشه قدم‌های انسان‌های مهربان گل‌ریزان است.
به هر کجا می‌روند عطر وجودشان همه را لبریز از آرامش می‌کنند.
اثر قدم‌هایشان نقش زیبای محبت است.
نقشی که هیچ نیرویی نمی‌تواند آن را محو کند.
اندیشه کن :
تا پیشه‌ور مهربانی باشی.
هدیه ی شما عشق و آرامش باشد.
تا آسمان در قلب‌ها، جاودان بماند.

برای طولانی زیستن لازم نیست به روزهای زندگی اضافه شود
باید تلاش شود که زندگی به روزهایمان اضافه شود …

به بعصیا باس گفت:

پر و بالت که ما دادیم هیچ دم از کجا در اوردی دایی ؟

حرف هایت را با کسی بزن که
با جغرافیای کلمات آشناست ؛
کسی که …
می تواند وقت هایی که شبیه یک کوه یخی می شوی
آفتابی شود و آبت کند …
آرام … آرام …
بعد چکه چکه هایت را که لیز می خورند و می آیند پایین
با انگشت بسراند لای موهایت …
کسی که می داند
وقت هایی که سکوت می کنی
یعنی حرف هایت جایی گیر کرده اند …
و می تواند دست دراز کند
و آن همه کلمه ی بازیگوش را بگذارد توی دهانت !
کسی که ناگفته تو را بفهمد
چه شیرین است بودن این بعضی ها …

زیبا ترین ستایش ها نثار انکه ...

کاستی هایم را میبیند و باز هم دوستی را به جا می آورد

یادمان باشد که : آرامش جایی فراتر از ما نیست …
یادمان باشد که : سهم هیچکس را هیچ کجا نگذاشته اند ، هرکسی سهم خودش را می آفریند …
یادمان باشد که : پیش ترها چیز هایی مهم بودند که حالا دیگر مهم نیستند …
یادمان باشد که : آنچه امروز مهم است ، فردا نخواهد بود …
یادمان باشد که : هرگر به تمامی نا امید نمی شوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی …
یادمان باشد که : هوشیاری یعنی زیستن با لحظه ها …
یادمان باشد که :در حرکت همیشه افق های تازه هست …
یادمان باشد که : در خسته ترین ثانیه های عمر هم هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست…!

ﺍﮔﺮ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ ﺁﺏ ﺩﺭﻭﻥ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺍﯼ ﺑﯿﻔﺘﺪ، ﻫﯿﭻ ﺍﺛﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻤﯽ
ﻣﺎﻧﺪ ...
ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﻗﻄﺮﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﮔﯽ ﺍﻓﺘﺪ، ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺩﺭﺧﺸﯿﺪ ...
ﭘﺲ، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﮑﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﺭﺧﺸﻴﺪ ....
ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ، ﺭﻗﻢ ﻧﻤﻴﺨﻮﺭﺩ، ﺑﻠﮑﻪ
ﺑﻪ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ....
ﺍﻫﺪﺍﻓﺘﺎﻥ ﺯﯾﺒﺎ

آدما براي هم مثل کتاب مي مونن که وقتي به آخرش ميرسن،ميرن سراغ يکي ديگه؛يادمون باشه براي هر کسي راحت ورق نخوريم ..

بیاین تا عمر داریم با عشق زندگی کنیم…
عشقه که زندگی سازه…
عشقه که غذای روحه…
میدونین ،
آدما با دلایل خاص خودشون به زندگی ما وارد میشن ،
بیاین تا هستند دوسشون داشته باشیم …
به هر دلیلی که اومدن، به هر دلیلی که هستن …
بیاین بودنشونو دوست داشته باشیم… به هیچ دلیلی،
چون به نظرم ، شادمانی های بی سبب ،
همین دوست داشتنای بی چون و چراست