خم ابروی تو

گوشه ی ابروی تو کار دو خنجر می کند

رهروان عشق را بی پا و بی سر می کند

رویم از فرط غمت امشب به زردی می رود

آری آری عشق پاکت خاک را زر می کند

گر چه از گرمای غم آبی نمانده در تنم

ابر یادت دشتهای گونه را تر می کند

نیمه جانی مانده بعد از نیمه ی شعبان تو

نیمه عمر مرا این نیمه جان سر می کند

ماه هم بیمار شد از بس که دور از آفتاب

جسم خود را مثل من از درد لاغر می کند