بعضیا همچیטּ با تعجب ازم می‌پرسטּ :.
 

«یعنے כوس پسر نכاری؟!! »

 انگار כست و پا نכارم

وقتی ندارم  یعنی ندارم .

تنهایی رو بیشتر قبول دارم

تا بدون باکسایی که چیزی از عشقو عاشقی سرشون نیس

و فقط ادعای عاشق بودن میکنن

من تنهای تنها هم نیستم

دوستای خوبی دارم

مثل گریه بغض دفتر خاطرات

بالشتم که هیچوقت تنهاییمو به رخم نمیکشه ...

خدایا شکرت