معرفی فیلم_hours 127

 



 موضوع فیلم 127ساعت (127Hourse)درباره مثل هم نبودن سبک زندگی بین انسانها است.

 

این فیلم نشان دهنده زندگی واقعی کوهنوردی به نام آرون رالستون است که در سال 2003در حین کوه نوردی


دستش در صخره ای گیر می کند و به مدت 127ساعت بین صخره ها گیر می افتد.


دانشجوی چندکاره جیمز فرانکو که شاعر، بازیگر، کارگردان، نویسنده و در بعضی مواقع یک سوپراستار است


به همراه دنی بویل کارگردان فیلم اسکاری میلیونر زاغه نشین با فیلمی بهره مند از


یک داستان به شدت متأثر کننده بازگشته اند که 127 ساعت نام دارد


فیلمی که احساسات شما را به شدت جریحه دار می کند.


داستان واقعی آرون رالستون که در سال 2003 در یک کوهنوردی صعب الصعود در ایالت یوتا در


حین بالارفتن ازیک تنگه خطرناک به خاطر افتادن سنگی روی دستش بمدت 127ساعت درصخره ای گرفتار ماند.


ما در فیلم، این 127 ساعت سرشار از زجر و نامیدی بدون آب، و از دست دادن جریان خون،


به همراه رویاهایی درباره رهایی از صخره و امکان فرار، و دختران، و شکستن خود برای مواجه شدن با واقعیت


(او گستاخانه به کسی نگفت که می خواهد به کجا برود) را می بینیم.


از پنج روز فریاد برای آزادی و انجام هرکاری برای رهایی خود، او ناامید،


و به خاطر خونریزی بسیار، کاملاً سست و بی حال می شود،


و تنهاراه فرار را قطع کردن بازوی سمت راست خود می بیند.


نتیجه معجزه آسای این ماجرا کتابی به قلم خودش به نام: «بین یک صخره و جای سخت» است،


و این کتابی است  که فیلم بر اساس آن ساخته شده است.

 

درواقع درست زمانی که انسان گمان می‌کند موفق شده عالم را به تسخیر خود درآورد و


بر همه چیز تسلط و قدرت بیابد،


یک تکه سنگ نشان می‌دهد با وجود همه پیشرفت‌های بشری،


هنوز چقدر انسان در برابر جهان هستی حقیر و ناتوان است و


چطور گاهی دنیا با همه عظمت و گستردگی‌اش برای آدم تنگ و بسته می‌شود.


بویل با نماهای بسته مداوم از فضای محدودی که ارون در آن اسیر شده، به خوبی حس فشار،


خفقان و بیچارگی او را به ما القا می‌کند.


ارون هم زمانی از مرگ تلخی که در انتطارش است رهایی می‌یابد که یاد می‌گیرد


چطور خودش را با عالم پیرامونش هماهنگ کند و از دل همان طبیعتی که او را به مخاطره انداخته،


راهی برای نجات خود بیابد. از اینجا به بعد است که هر چیزی در این دنیا برای او اهمیتی حیاتی پیدا می‌کند


و ارزشش به چشم می‌آید،


مثل لحظات کوتاهی که نور آفتاب بر او می‌تابد، ادرار و خونی که او را از گرسنگی و تشنگی می‌رهاند


و یا عقابی که بالای سرش پرواز می‌کند.


فقط در چنین شرایطی است که انسان شتاب‌زده و مصرف‌گرای معاصر می‌تواند ارزش زندگی را بفهمد.


او می‌فهمد این سنگ در تقدیر او بوده و در تمام این سال‌ها به هر سویی که می‌چرخیده،


درواقع به سمت او حرکت می‌کرده است،


برای رسیدن به چنین برخورد سرنوشت ساز و مهمی. بنابراین «127 ساعت» فیلمی است


که به ارتباط آدم با طبیعت می‌پردازد،


رابطه‌ای که خشونت و مهربانی میان انسان و جهان هستی را بطور توامان نشان می‌دهد.




نام فیلم: hours 127


کارگردان:Danny Boyle


نویسنده:  Danny Boyle and  Simon beaufoy
 

بازیگران: James Franco


تدوین:    John Harris


موسیقی متن:  الله رکها رحمان

________________________________________________________

 کاندیدای اسکار بهترین ترانه

(ترانه ی اگر من صعود کردم از رویو آرمسترانگ و دایدو)



کاندیدای اسکار بهترین موسیقی متن برای الله رخا رحمان



کاندیدای اسکار بهترین تدوین برای جان هریس



کاندیدای اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی برای دنی بویل و سایمن بوفوی



از کتاب بین صخره و مکان سفت از آرون رالستون



کاندیدای اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای جیمز فرانکو



کاندیدای اسکار بهترین فیلم برای  دنی بویل و کریستین کولسن





موسیقی بلاگ: موسیقی متن فیلم 127ساعت


If I Rise  از  A.R Rahman

 

با تشکر

پژوهشگران