امشب شب یلداس . . .

 

 

 

سلااااااام بچه ها

 

 

یلداتون پیشاپیش مبارک

 

من اومدم مثل ادم

خخخخخخخخخ

 

 

شب یلدا (شب چله ) در شعر شاعران

 

شب چله

چهل روز از زمستان که آغاز آن برابر است با اول

جَدی و هفتم دی ماه جلالی و بیست و دوم دسامبر

 فرنگی، و پایانش برابر است با شانزدهم بهمن ماه

 جلالی و سی ام ژانویه فرنگی که به آن چله بزرگ

 زمستان گویند. چله کوچک زمستان بیست روز از فصل

 زمستان که آغاز آن از هفدهم بهمن ماه جلالی شروع

 می شود و در پنجم اسفند ماه پایان می یابد

 

در ایران مرکزی چله بزرگ زمستان از آغاز زمستان

 که برابر است با آغاز دی ماه شروع می شود و مدت

 آن چهل روز است. و چله کوچک زمستان از شب دهم

 بهمن ماه تا پایان بهمن ماه که مدت آن بیست روز

 است.

چله بزرگ

 

چهل روز از موسم زمستان که آغاز آن مطابق اول

 جَدی و هفتم دی ماه جلالی و بیست و دوم دسامبر

 فرانسوی و پایانش شانزدهم بهمن ماه جلالی و سی ام

 ژانویه فرانسوی است.

 

چله کوچک

در تداول عامه بیست روز از فصل زمستان... از هفدهم

 بهمن ماه جلالی شروع شود و پنجم اسفند ماه به آخر

 رسد. چله زمستان همان چله بزرگ است و گاه در

 تداول عامه کنایه از سرمای سخت باشد

حافظ:

صحبت حکام، ظلمت شب يلدا است

نور ز خورشيد خواه بو که برآيد

 

سعدی:

هنوز با همه دردم اميد درمان است

که آخری بود آخر شبان يلدا را

 

اوحدی:

شب هجرانت ای دلبر، شب يلدا است پنداری

رخت نوروز و ديدار تو عيد ماست پنداری

 

خاقانی:

تو جان لطيفی و جهان جسم کثيف

تو شمع فروزنده و گيتی شب يلدا

 

عنصری:

چون حلقه ربايند به نيزه، تو به نيزه

خال از رخ زنگی بربايی شب يلدا

 

منوچهری:

نور رايش تيره‌شب را روز نورانی کند

دود چشمش روز روشن را شب يلدا کند

 

مسعود سعد:

کرده خورشيد صبح ملک تو

روز همه دشمنان شب يلدا

 

ناصرخسرو:

او بر دوشنبه و تو بر آدينه

تو ليل قدر داری و او يلدا

 

امير معزی:

ايزد دادار، مهر و کين تو گويی

از شب قدر آفريد و از شب يلدا

زان‌که به مهرت بود تقرب مومن

زان‌که به کينت بود تفاخر ترسا

 

 

 

 

در همین حسرت که یک شب راکنارت، مانده ام 

 

در همان پس کوچه ها در انتظارت مانده ام

 

کوچه اما انتهایش بی کسی بن بست اوست

 

کوچه ای از بی کسی را بیقرارت مانده ام

 

مثل دردی مبهم از بیدار بودن خسته ام

 

در بلنداهای یلدا خسته، زارت مانده ام

 

در همان یلدا مرا تا صبح،دل زد فال عشق

 

فال آمد خسته ای از این که یارت مانده ام

 

فــــــــال تا آمد مرا گفتی که دیگر،مرده دل

 

وز همان جا تا به امشب، داغدارت مانده ام

 

خوب می دانم قماری بیش این دنیا نـبود

 

من ولی در حسرت بُردی،خمارت مانده ام

 

سرد می آید به چشم مست من چشمت و باز

 

از همین یلدا به عشق آن بهارت مانده ام

 

 

 

 

این بلاگو تقدیم میکنم به ایه مهربون

 

 

 

ساغر

By Hamkhone.ir