..به یاد داشته باش..

                                                                                                      به نام او...

به یاد داشته باش:

من نباید چیزی باشم که تو میخواهی، من را خودم از خودم ساخته ام..

منی که من از خود ساخته ام، آمال من است..

تویی که تو از من می سازی آرزوهایت و یا کمبودهایت هستند..

لیاقت انسان ها کیفیت زندگی را تعیین می کند، نه آرزوهایشان..

و من متعهد نیستم که چیزی باشم که تو میخواهی..

و تو هم می توانی انتخاب کنی که من را میخواهی یا نه..

ولی نمی توانی انتخاب کنی که از من چه می خواهی..

می توانی دوستم داشته باشی، همین گونه که هستم و من هم..

می توانی از من متنفر باشی بی هیچ دلیلی و من هم..

چرا که ما هر دو انسانیم..

این جهان مملو از انسان هاست،پس این جهان می تواند هر لحظه مالک احساس جدیدی باشد..

تو نمی توانی برایم به قضاوت بنشینی و حکمی صادر کنی و من هم..

قضاوت و صدور حکم بر عهده ی نیروی ماورایی خداوندگار است..

دوستانم مرا همین گونه پیدا می کنند و می ستایند..

دشمنانم کمر به نابودیم بسته اند و همچنان می ستایندم..

چرا که من اگر قابل ستایش نباشم نه دوستی خواهم داشت،نه حسودی

و نه دشمنی و نه حتی رقیبی..

من قابل ستایشم و تو هم..

یادت باشد اگر چشمت به این دست نوشته افتاد،

به خاطر بیاوری که آنهایی که هر روز می بینی و مراوده می کنی..

همه انسان هستند و دارای خصوصیات یک انسان، با نقابی متفاوت، اما همگی جایزالخطا..

نامت را انسانی باهوش بگذار، اگر انسان ها را از پشت نقاب های متفاوتشان شناختی..

و یادت باشد که این ها رموز بهتر زیستن هستند...

                                                                                                                                                                                   (گاندی)