یلدای ما همخونه‌ای‌ها

سلامی گرم همچون گرمای گلخونه نثار تک‌تک شما گل‌ها

درودی گرم همانندِ گرمای گرمابه تقدیمِ یکایک اعضای همخونه 

.

.

.

.

.

.

گرمازده نشید صلوات

عرض ادب و احترام دارم به شما عزیزان و ملوسان

همچنان که خودتون خوب مستحضرید و می‌دونید

امشب

.

.

.

.

.

.

.

شب یلداست!

شب یلدا = طولانی‌ترین شب چت و پیامک

نه نه نه!

اشتباه نکنید!

قرار نیست که بنده توی این بلاگ، همچون معلمان تاریخ و برخی از وبلاگ‌نویسان،

در مورد تاریخچۀ یلدا و فلسفه و افسانه و اسطوره و اینا بنویسم؛

بلکه یک هدف خیلی معمولی دارم و اونم اینه که:

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

خیلی ساده و خودمونی،

دورِ هم جمع بشیم و بگیم و بخندیم و همگی با هم بخونیم:

حالا لالای لالای لالالای لای

حالا لالای لالای لالالای لای

حالا لالای لالای لالالای لای

حالا لالای لالای لالالای لای

یه امشب شبِ عشقه همین امشبُ داریم

چرا قصۀ دردُ واسه فردا نذاریم

بخندیم و بخونیم بدونیم که امشب «شبِ عشقه»

کـــــــــــــــــــــه امـــــــــــــــــــــــــــــشب شـــــــــــــــــــــــــب عـــــــــــــــــــشقه

ولی آمّا...

 بله یه آمّا داره

.

.

.

.

.

آمّاش اینه که:

بنی‌آدم اعضای یکدیگرند

که در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی‌غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

پس هر عضوِ عزیزِ همخونه که امسال یا پارسال یا پیرارسال و...

توی زندگیش

عزیزی رو از دست داده یا ازش جدا شده

یا هر اتفاقی که باعث داغ‌داری و داغ‌دیدگی و ایجادِ زخم‌های روانی و جسمی شده،

باهاش همدلی می‌کنیم

و

از ایزد منان و مهربان،

براشون صبر و سلامتی طلب می‌کنیم 

و

امیدواریم تسلیت ما باعث تسلی ذهن و روان این بزرگواران بشه ولو اندک و کوچک!

 آهای رفیقی که زانوی غم بغل گرفتی و بغض کردی

.

.

.

.

.

.

.

.

یادت نره که دنیا به آخر نرسیده

و

این شعر تقدیم تو باد:

«برخیز» و ماجرای «خودت» را رقم بزن

«آغاز» کن آغـــــاز که تأخیر کرده‌ای

خب خب خب

ای بابا! ای بابـــــا

اصلن مهم نیس که عضو جدید هستی یا قدیمی

پس

غریبگی نکن و بیا بچسب به جمعِ ما دیگه والا

اعضای جدید نیز می‌تونند بیشتر مشارکت بکنن تا بیشتر و بهتر باهاشون آشنا بشیم

پس

بدو بیا و اون گوشه گوشه‌ها قایم نشو و خجالت نکش

باریکلا

خب بفرمایید که شماها برای امشب و شب‌نشینیمون و داغ کردنِ تنور دورهمیِ همخونه

قراره چیکارا بکنید و چیا بیارید؟

مثلاً می‌تونید:

از سفره و میزی که برای امشب تزیین خواهید کرد، برامون عکس بفرستید

یا

شعری، دعایی، متنی، دل‌نوشته‌ای، جوکی، خاطره‌ای و...

برامون توی قسمت نظرات ارسال بکنید.

در آخر عرایضم یه سورپرایز برای برخی از دوستان دارم.

واقعیت اینه که برخی‌ها خیلی کنجکاو و مشتاق هستند تا به دلایلی 

با معشوقۀ من آشنا بشن

و 

ببینن که بالاخره امیر ساکت با این همه خاطرخواه و کشته‌مرده

سلیقه‌اش چطوریه و به چه کسی رضایت داده

لذا یه ویدیوی کوتاهی از عشقِ اول و آخرم براتون در نظر گرفته‌ام

و

این متن رو در این شبِ زیبا تقدیم قلب مهربونش می‌کنم:

آنچه خوبان همه دارند

تو یکجا داری...

تو خاصی...

از بین و میان همۀ مردم این شهر

من تو را انتخاب کرده‌ام

و

به خاطر تو

به همۀ دنیا

یک نـــــــــــــــه

بزرگ گفته‌ام...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.