نیاز نسل امروز و سواد رابطه مجازی!!!

3 سال پيش

6 سال پيش

ممنون

6 سال پيش

در ضمن با نگاه ب کشورهای توسعه یافته نه از لحاظ صنعت بلکه از لحاظ تفکر و انسانیت و سالم بودن دستگاهها میفهمیم ک فرهنگ درست با وجود بودن معضلات و انسانهای خرابکار که در همه کشورها وجود دارند باز ب این سادگی فروپاشی نخواهد کرد.

6 سال پيش

سلام و وقت بخیر

بله کاملا درسته که وزنه ی سنگین آموزش رو باید بذاریم روی کفه بچه ها و الباقی در کفه دیگه ترازو و این اهمیت مساله رو نشون میده.

اما چجوری؟؟؟

با چه روشی؟؟؟

بنا کردن سیستم و باز کردن یه راه، قسمت سختشه ولی شدنیه!!!

کار اصلیه علم چیه؟؟؟ بنا کردن سیستم و روشی که قابل تکرار هست یعنی یکی با اون روش ها و متدها پیش بره به همون جواب میرسه

ما الان داریم میگیم که مثلا هر کسی اول خودش رو اصلاح کنه و سپس دو نفر دیگه رو، اونوخ نم نم و به مرور زمان، همه چی اوکی میشه و همه چی اروم و من چقد خوشحال میشم

و فرض میگیریم که این روش، جواب معما و حلقه گمشده ی ماست و نیاز اصلی ایناست لذا با همین فرض، نیاز به پیش نیاز ها محسوس میشه!!!

پیش نیازها:

۱- من چجوری خودمو اصلاح کنم؟

۲- من چجوری دو نفر دیگه رو اصلاح کنم؟؟؟

و سومین سوال و مهم ترین سوال:

من این روش رو چجوری به یک سیستم و یه روش در سطح کلان و قابل دسترسی به عموم تبدیل کنم؟؟؟

۴- چجوری و با چه ابزاری به گوش همه برسونم که : اگه از این روش استفاده کنن، کشور ما آباد میشه؟؟؟

۵- فرض کنیم که به گوش همه رسوندیم حالا سوال اصلی پیش میاد که:

چجوری و با چه روشی یا روش هایی، میتونم بقیه مردم رو توجیه کنم که این کار و این روش رو عملی کنن؟؟؟

و از همه اینا مهم تر و قابل تامل تر اینه که:

من(وقتی «من» میگم منظور «من نوعی »هست نه خود بنده) حتی اگه بتونم خودمو اصلاح کنم و حتی اگه بتونم دو نفر دیگه رو هم اصلاح کنم و این روش رو به اطلاع همه هم برسونم

و اونارو هم مجاب و تشویق به انجامش بدم، چه سیاست ها و راهکارهایی برای حفظ و توسعه «پایدار» این روش دارم.

منظور اینه که اگه این حرکت ادامه دار نباشه و ابتر بمونه و تا یه مقطعی پیش بره و دیگه بره به بایگانی و بپیونده به تاریخ و از حاقظه مردم حذف بشه و یه حرکت هیجانی و موقتی باشه

اونوخ بازم به اون نتیجه اصلی و ایجاد یک سیستم ریشه دار و دایمی نرسیدم!!!

پس باید اول شاکله و چارچوب طراحی بشه و به ابعاد قضیه با دقت و ظرافت نگاه کرده بشه و یه بسیج عمومی شکل داده بشه و با حوصله پیش بره!!!

بازم ممنون از وقتی ک گذاشتین

مانا باشین

6 سال پيش

سلام بزرگوارم

خیلی لطف کردین ک تشریف اوردین و اکثرا توی بلاگام کلمه «عمومی» رو انتخاب میکنم تا همه تشریف بیارن و

اینجا و این بحث متعلق به همه ماهاست و اگه از یه سری از کاربران بزرگوار دعوت میکنم تا تشریف بیارن توی بلاگم و مشارکت کنن،

بخاطر اینه که توی اون «تایم اتمام نوشتن »بلاگ، آنلاین بودن و اونا تو دید بودن پس سایر دوستان و اشناها و نااشناها یه وقت خدای ناکرده دلخور نشن که چرا

مثلا از یه سریا دعوت کرده و از ما دعوت نکرده!!!

جا داره یه تشکر خیلی ویژه از جنابعالی داشته باشم بخاطر این کامنتی که گذاشتین و همین چند سطر نوشته شما

حامل پیامهایی هست از قبیل اینکه:

۱- شما فرد بی تفاوتی نسبت به جامعه و دردهاش نیستین و درود بخاطر همین حس و چنین درد زیبایی که نشون میده فرد مسولیت پذیری هستین به به

۲- قطعا اهل مطالعه هستید و جزو سه درصد (کتابخون) جامعه ما زیرا فقط اهل مطالعه و کتاب و تفکر دارای حوصله فکر کردن و جواب دادن های تشریحی اینچنینی هستند که

همین کامنت شما بنده رو بسیار خوشحال نمود و از این بابت بی نهایت ممنونم.

و پیام های دیگه ...

به موارد مهمی اشاره فرمودین که استفاده بردم و امیدوارم کنارمون باشین (با همین ورژنی که توی این بلاگ بودین:دقیق، با حوصله و با دغدغه و ...)

بله هر چقدر آیتم های تحقیق ما زیاد باشه و ریزتر بشه و دقیق تر انالیز بشه بالطبع به نتایج بهتری خواهیم رسید

بله بی شک والدین نقش مهمی دارند ولی سوال اینجاست که اگر اونا کوتاهی میکنن، اگر اونا بلد نیستن بعضی تربیت های ریشه ای رو روی فرزندانشون پیاده کنن و خیلی از اگرها در مورد ندانستن

هاشون و نکردن هاشون، ایا دلیلش این نیست که اونا نیز(والدین) آموزشی اصولی و حرفه ای ندیدن؟؟؟

سوال اینه که: چه کسانی مسول اموزش سیستمی و اصولی هست؟؟؟ و سوال مهم تر اینکه اگر چنین سیستمی وجود داشت چرا ما الان داریم از نبود اموزش حتی برای والدین(اولین مرکز تربیت)

صحبت میکنیم پس اموزشی نبوده و اگه بوده تاثیر گذار نبوده!!!

اینکه دوازده سال، باز هم دقت کنیم دوازده ساااااال، که بیشترین فرصت تربیت و اموزش در اختیار وزارت اموزش و پرورش هست ولی عملا چه خروجی هایی میده؟؟؟

دیگه باید بپذیریم که سیستم های دولتی و بخشنامه ای در ایران جواب نمیده در حوزه اموزش و پرورش و اگه بخواهیم نتیجه ای بگیریم باید تک تکمون استینامونو بالا بزنیم

اگه بودجه و امکانات وزارت خونه رو نداریم بجاش همین نعمت دنیای مجازی رو داریم که میتونیم بی نهایت ازش استفاده کنیم

و باید تولید محتوا انجام بشه!!!

قدم به قدم با حوصله و با عشق!!!

بازم ممنونم بخاطر کامنتی که گذاشتین و واقعا خستگی رو از تنم زدود و درووود

6 سال پيش

سلام آقاامیر.من بدون دعوت اومدم. با اجازتون نظرمو میگم چون موضوع خیلی جالبی رو مطرح کردی. مردم ما صبح تا شب جون میکنن پول دربیارن تا بچه هاشون تو رفاه بزرگ شن و سختیایی ک پدرمادرا کشیدن رو بچه ها متحمل نشن اما بچه ها بعضا زیاده خواه، راحت طلب و دست و پاچلفتی بار میان. خانواده ها تبلت و موبایل و بازی میخرن اما دریغ از یک کتاب و بجاش بچه خشن، لجباز و نادان بار میاد. مدارس ما از اول ابتدایی ریاضی و علوم درس میده دریغ از آموزش های رفتاری. اختلاف طبقاتی زیاده و فرزندان فقرا عقده براشون میمونه وقتی به یه جایی میرسن میخوان یک شبه ره صدساله رو برن و به اخلاقیلت پایبند نباشن بنابر این رشوه میگیرن تا زود برن بالا. به بقیه هم رشوه دادن رو یاد میدن. مردم با رشوه دادن به فساد دامن میزنن و این به صورت یک وظیفه و یک عادت رواج پیدا میکنه. مردم وظیفه انسانی و خدمت رسانی رو فراموش کردن. اینا همش ناشی از تربیت نادرست هستش. ما ایرانی ها یک جمله بلدیم: همه میخورن یکی هم من. همه انجام میدن یکی هم من. ما فرزندانمون رو درست وقتی که زمانش نیس مزدوج میکنیم. دو جوان ک هنوز پخته و آماده زندگی مشترک نیستن ازدواج و صاحب فرزند میشن. فرزند دقیقا ناپختگی و تربیت پدر و مادر رو ب ارث میبره. پدر و مادر ب هر دلیلی دلزده و جدا میشن. فرزند آواره و دچار چندتربیتی میشه. ریشه درد از خود ماست. خود من. ب جامعه ربط ندیم. جامعه خود ماییم. راجع ب هر چیزی ک اطلاع نداریم اظهارنظر نکنیم. بجاش منطقی مطالعه کنیم ب معنای واقعی باسواد بشیم. صرفا مدرک ارزش نداره. وقتی ک مطمئنیم از پس یک زندگی برمیایم با شناخت کامل از روحیات طرف مقابل و با گذشت وارد زندگی بشیم و فرزندی ک پاک ب دنیا میاد رو سالم، صالح، مودب و امین پرورش بدیم. ب طبیعت احترام بذاریم. خودمونو اصلاح کنیم دنیا هم اصلاح میشه. نه یک شبه اما حتما. زیاد حرف زدم ببخشید. موضوع جذابی بود.

6 سال پيش

ممنون از حضورتون

6 سال پيش

بسیار عالی

6 سال پيش

ممنون از لطفتون

بهترینا برای شما

6 سال پيش

ممنون مهربون

میبوسمت

6 سال پيش

سپاس از احساس

6 سال پيش

خیلی خوش اومدین

6 سال پيش

مخلصم داداشم

6 سال پيش

به به

سلامی گرم خدمت داداش متین و بزرگورارم

بله مرحوم تختی که عزیز دل ماست

ممنون از حضورت

6 سال پيش

تمنا میکنم

در مورد موضوع بلاگ و مقدمه متن ادامه پیدا خواهد کرد

6 سال پيش

مرسی امیر
میدونی ادم تا یه جاهایی تو این مسیر میره ینی همین شناخت درد ...بعد سعی میکنه منطقی برخورد کنه
ولی اطرافیان واقعا ادمای جوگیر و لجباز و غرمنطقی و یه دنده این و ادمو نا امید میکنن
بعد با خودت میگی اینا خودشونو خلاص کردن از همه چی .بعد من همش باید کوتاه بیام
و ....

6 سال پيش

ممنون

6 سال پيش

سلام
تشکر از دعوتتون و بلاگ خوبتون