خودکشی بجای خودکشی!!!

سلامی پرانرژی از ته، زیر و کف دلم و اعماق وجودم

نثار یکایک و تک تک شما عزیزا

صادقانه و خالصانه بگم: " دوستت دارم هم وطنم"

و این پیوند عاطفی بین بنده و مخاطبینم بوده و هست و

ایشالا خواهد بود.

راستی شماها چقدر" کلمات " رو دوس دارین؟!

من که خیلی بیشتر از خیلی

چون برام در حکم دهانه آتشفشانه!!!

مواد گداخته درونم که داره غلیان میکنه بواسطه و به کمک

کلمات فوران کرده و به بیرون پرتاب میشن.

هر بار که مینویسم، میشم شور و شوق، میشم جوش و

خروش!!!

بلاگ و وبلاگ رو هم دوس دارم، میدونی چرا؟؟؟

چون برام در حکم یه سفره توی خونه میمونه

که همه عزیزانمو دور هم جمع میکنه!

هیچ وقت وقتی سر سفره یا میزی نشستم

به محتویات داخل اون توجه نکردم بلکه به آدماش که 

دور سفره جمع شدن فکر میکنم و واسه همینه که پامو 

هیچ وقت توی مهمونی های پر زرق و برق حقیرانه

نمیذارم چون بوی متعفن مصرف گرایی، اسراف کاری و 

خودنمایی آدماش برام سرگیجه و حالت تهوع میاره 

و الان خوووشحالم که کنار رفقای گلم توی این بلاگ هستم

خدایا مرسی...

خب خب خب امروز میخوام کنار شماها در مورد دنیای

بیکران درون صحبت کنم تا با هم در موردش فکر کنیم و نظر

بدیم و واسه همینه که اسم بلاگ رو

خودکشی( با کسره کاف یعنی کشیدن و وزن کردن وزن

درون) بجای خودکشی( با ضمه کاف یعنی کشتن و قتل 

خویش) انتخاب کردم.

 ادامه داره...

مخلصم

بهترینا برای شما

مخلصم