افراد بازنشسته

هشتادو پنج سال پیش، دانشگاه هاروارد یک تحقیقی رو شروع میکنه با عنوان "در زمان بازنشستگی، بزرگترین دغدغه ی انسان ها چیست؟"

زندگی نزدیک به هشتصد نفر رو در طول سالیان از اون زمان تا حالا دنبال کرده و تحقیقاتش از محققین به دیگر محققین به "ارث" رسیده (هشتادو پنج سال).

این شاید این یکی از طولانی ترین تحقیق های رسمی تاریخ علم باشه.

نتیجه اش تکان دهنده است.
افراد باز نشسته نه اموالشون نه فرزندانشون نه وضعیت سلامتیشون نه هیچ چیز دیگری دغدغشون نیست. بزرگترین نگرانی بعد از بازنشستگی، دلتنگیه. دلتنگی برای آدم ها. برای دوستی ها، برای ارزش های از دست رفته، برای هم مسیر، همراه.

آدم ها نه فقط سرمایه های ملی، بلکه سرمایه های زندگی هستند.
آدمها، گرون قیمت ترین سرمایه های جهان هستی هستن.
آدم ها ی خوب وفادار با شرافت، بی قیمتند.
قدر آدم ها رو بدونیم، قدرنشناسی برای نسل ها گرون تموم‌میشه. دست کم ما #ایرانیها اینرو با گوشت و پوستمون لمس کردیم.