کنار چشمه ای بودیم در خواب / تو بـا جامی ربـودی ماه از آب

چو نوشیدیم از آن جـام گـــوارا / تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب . . .

در فکر توام فکر
از این زیباتر
در قلب منی قلب
از این کاراتر
من عاقلم از اینکه
شدم عاشق تو
دیوانه تر از من
چه کسی داناتر؟

The last person you think about before
you fall asleep is the one who truly
owns your heart.

آخرین کسی که بهش فکر میکنی قبل از اینکه بخوابی، همون کسیه که واقعا صاحب قلبته...

و تو خندیدی و من فهمیدم

که جهان روی خوشی هم دارد

عالمی هست جدا از این‌جا

که هنوز ارزش ماندن دارد

دستان تو

نقاشان ماهرند

طرحی کشیده‌ اند در من

مختصر به نام عشق

در هیاهوی زندگی دریافتم

چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت

در حالی که گویی ایستاده بودم

و چه غصه هایی که سپیدی موهایم را حاصل شد

در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود

دریافتم کسی هست که اگر بخواهد می شود

و گرنه نمی شود

به همین سادگی

زندگی مبارزه‌ای دائم بین فرد بودن و عضوی از جامعه بودن است.

آخرین کسی که بهش فکر میکنی قبل از اینکه بخوابی، همون کسیه که واقعا صاحب قلبته..

جهانی را به هم می ریزی از دلبر شدن هایت
از این رعنا، از این غوغا، از این محشر شدن هایت

انارِ حبه یاقوتی، شرابِ نابِ شاتوتی
ترنجِ باغِ ماهوتی، تو با نوبر شدن هایت

هزاران برگ را بر سنگفرشِ ناز گسترده
هوایِ نم نم و پرسه به پرسه تر شدن هایت

نسیم از چینِ دامن آمده تا راهِ ابریشم
به شوقِ تاجرِ مُشکِ تر و عنبر شدن هایت

خدایی ناخدایی را که یادت داده این گونه
سکان در دست و ماهِ مست این بندر شدن هایت

طلایِ کوهِ نور است و خلیجِ نقره یِ افسون
پری رو و پری مو و پری پیکر شدن هایت

خرام ابرویِ چشم آهویِ پر تیهویِ زیبا رو !
قلم می ماند از توصیفِ اِغواگر شدن هایت

نه تنها تار، بلکه کار دستم داده ای ای عشق!
خدا خیرت دهد هر شب تو با این شر شدن هایت

شراب از شعر میریزد، چه شوری برمی انگیزد
بخوان خاتون! بخوان از مستیِ دلبر شدن هایت

غزل گفتم که باز عاشق شوی، چون که خبر دارم
غزلهایِ مرا با شور و شوق از بر شدن هایت...

گرما یعنی نفس‌های تو
دست‌های تو، آغوش تو
من به خورشید ایمان ندارم…
احمد شاملو