روزگارم این است:
دلخوشم با غزلی، تکه نانی، آبی، جمله ی کوتاهی
یا به شعر نابی و اگر باز بپرسی گویم:
دلخوشم با نفسی حبه قندی، چایی، صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی
دلخوشی ها کم نیست،
دیده ها نابیناست!
سهراب سپهری
فکر می کنم اما
دیده ها نابیناست!
دیده ها نابیناست!
روزگارم این است:
دلخوشم با غزلی، تکه نانی، آبی، جمله ی کوتاهی
یا به شعر نابی و اگر باز بپرسی گویم:
دلخوشم با نفسی حبه قندی، چایی، صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی
دلخوشی ها کم نیست،
دیده ها نابیناست!
سهراب سپهری
فکر می کنم اما
دیده ها نابیناست!
دیده ها نابیناست!
سپاس از حضور شما
بله. متاسفانه آدم ها فقط ظاهرشون شبیه انسان هست، عده ایی که تعدادشون هم کم نیست متاسفانه
دلیلش این هست که بیشتر انسان ها خودشون نیستند و یک نسخه جعلی در وجودشان هست
و یا از خصوصیات انسانی بویی نبردن وگرنه این حکایت نبود
{59}
سپاس از شما
:)
سپاس از حضور شما دوست گرامی
من به دلهای زمین مشکوکم
عالی
شعرهاش عالین
خوندشون یه حس وحال خوبی داره
مرسی
ممنون از حضور شما
{H}
سپاس از شما
روزگارم این است:
دلخوشم با غزلی، تکه نانی، آبی، جمله ی کوتاهی
یا به شعر نابی و اگر باز بپرسی گویم:
دلخوشم با نفسی حبه قندی، چایی، صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی
دلخوشی ها کم نیست،
دیده ها نابیناست!
سهراب سپهری
فکر می کنم اما
دیده ها نابیناست!
دیده ها نابیناست!
شاد باشی دوست گرامی
سپاس از شعر زیبای شما
ممنونم از حضور شما
اگر این شهر پر از آدمهاست
پس چرا این همه دل ها تنهاست...
مرسی مرسی :)
سپاس.
دلیلش این هست که بیشتر انسان ها خودشون نیستند و یک نسخه جعلی در وجودشان هست
عالی
شعرهاش عالین
خوندشون یه حس وحال خوبی داره
مرسی
بسیار زیبا
و اینجا می گه:
روزگارم این است:
دلخوشم با غزلی، تکه نانی، آبی، جمله ی کوتاهی
یا به شعر نابی و اگر باز بپرسی گویم:
دلخوشم با نفسی حبه قندی، چایی، صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی
دلخوشی ها کم نیست،
دیده ها نابیناست!
سهراب سپهری
فکر می کنم اما
دیده ها نابیناست!
دیده ها نابیناست!
شاد باشی دوست گرامی
شعراش رو خیلی دوست دارم
اگر این شهر پر از آدمهاست
پس چرا این همه دل ها تنهاست...
مرسی مرسی