تو چه بی همتایی

هر چه هستی دانم که تو بی همتایی

در پس نارنج ها در کنار رودها من تو را میبینم

در صدای آواز در نگاه مهتاب من تو را می یابم

اشک هایت بر زمینت جاریست آسمانت چه خوش است آبیست

زرد خورشید تو را چه فراوان جانیست تو که فریاد دلت در سرابم کم نیست

من تو را بهر دل آغاز کردم در سرایم چو تماشای تو از بر کردم

که تو هم تنهایی تو چه در سر داری و چه بی همتایی