مگر می شود

بوی "تو" را داشت و

خاطراتت را بوئید و

تو نباشی و

اشک نباشد؟!!

واااای باز آبی پوشیده ای؟

چقدر به تو می آید این لباس

می دانی؟

آبی توئی وقتی عاشقی

همین...

آبی از تو رنگ می گیرد

مهربان

من که پا به پای تو آمده ام

فقط نمی دانم چرا این بار تنها رفتی؟

چقدر گفتم که بیا و نرو؟

چقدر گفتم حالا که می روی زود بیا!

وقت رفتن یک آن ایستادی

در ازدحام نگاه ها، نگاهم کردی

دستی تکان دادی و

آرام رفتی..

پشت این شعر مردی می گرید...

پسره ﺍﮔﻪ یه ﮐﭙﯽ ﺍﺯ ﻗﯿﺎﻓﺸﻮ ﺑﺒﺮﻩ ﺑﺎﻧﮏ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ

ﺑﻬﺶ ﻭﺍﻡ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ

ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮ ﭘﺮﻭﻓﺎﯾﻠﺶ ﻧﻮﺷﺘﻪ :

ﭼﺸﺎﺗﻮ ﺑﺒﻨﺪ ﻣﻨﻮ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻦ ، ﻣــــــــــﺎﻫﺘﻮ ﺩﯾﺪﯼ؟

يعني كاكتوس اعتماد به نفس اينو داشت

سالي سه بار هلو ميداد

ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﺎﺹ ﻧﺪﺍﺭﻡ
.
.
.
ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﺧﻄﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﺭﮊ ﺩﺍﺭﻩ … |:
ﻓﻜﺮ ﻭﺧﻴﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻏﻢ ﻭ ﻏﺼﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ … |:
ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﻤﻴﮕﻢ
ﻫﻤﻪ ﻱ ﺑﺴﺘﻨﻲ ﻣﻮ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﻴﺨﻮﺭﻡ
ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻛﺎﺩﻭﻱ ﻭﻟﻨﺘﺎﻳن ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻢ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﻪ ،
”“ ﻗﻟﺒﻤﻮ ﺑﺸﮑﻮﻧﻪ “” ﺁﺧﺮﺷﻢ ﺑﻬﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﻪ … ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺟﻮﺍﯾﺰ ﻧﻘﺪﯼ ﺩﯾﮕﺮ ((((: ﻭﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﯼ ﭼﻘﺪﺭ
ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘــﻢ ;
ﺗﺎﺣﺎﻻ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﺍﻭﯾﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔــــــﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑـــــــــﻮﺩﻡ

هموطن حال میکنی چجوری بمیری
1:تو جاده با محصولات سایپا
2:تو جاده با اسکانیا زنده زنده بسوزی
3: با هواپیما سقوط کنی
4: سوار قطار بشی از ریل خارج بشه
5: بر اثر مشکل دار سرطان بگیری بمیری
لطفا گزینه مورد نظرتون رو پیامک کنید
ستاد زیباسازی مرگ و میر کشور!

دوتا خفاش از سقف غار برعکس آویزون بودن

یکیشون پرسید بدترین روز زندگیت کی بود

دوستشم جواب میده پارسال که اسهال گرفته بودم!

خخخخخخخخخخ

میدونی عشق یعنی چی ؟

ینی وقتی عصبانی میشه بذارى هرچی دوست داره بگه وداد بزنه .

وقتی اروم شد برى کنارش بشینى ودستاشو بگیرى و توچشاش با مهربونی زل بزنى

آروم با موهاش بازی کنی ونوازشش کنی و بگى عزیزم

زنگ زدم الان آمبولانس تیمارستان میرسه چند دقیقه طاقت بیار!

والا دیگه چقد تحمل !!

http://www.hamkhone.ir/member/578/blog/view/175978/

+14

پرنـــده در صدای خوشش

رنج و درد و ماتـــم نیست

پرنده اهلِ شِکــوه و اهلِ گلایه و غــم نیست

خوش به حالِ هوایش و خوش به حالِ دلش

و خوش به حال پرنـــده

که مثلِ آدم نیست

در دلِ من چیزیست، مثلِ یک بیشه ی نور

مثلِ خواب دمِ صبح

و چنان بی تابم

که دلم می خواهد، بدوم تا تهِ دشت

بروم تا سرِ کوه

دورها آواییست که مرا می خواند...

دیروز، سبز

امروز، قهوه ای

فردا به رنگِ زرد

روزی دگر به رنگِ فراموشی، نیـــستی

اینست سرگذشتِ پُر از رنگ و نقشِ برگ

در روزهایِ مرگ