بیچاره آب ...

بیچاره آب ...

که اگر آن روز

بر لبهای تو بوسه می زد

این گونه بی آبرو نمی شد،

تا ابد

روز قیامت بود شاید

روزی که از آب هم آبرو رفت

و اکنون

هزار و سیصد و هفتاد و شش سال است

که ما ...

محزون و بیقرار

در جهنم یاد لب های تشنۀ تو می سوزیم.

برای عشق تمنا كن ولی خار نشو،
برای عشق قبول كن ولی غرورت را از دست نده،
برای عشق گریه كن ولی نذار کسی اشکتو ببینه،
برای عشق مثل شمع بسوز ولی کسیو نسوزون..
برای عشق پیمان ببند ولی پیمان نشكن.
و برای عشق زندگی کن روحتو نکش...!

پنجره را باز کن
و از این هوای مطبوع بارانی لذت ببر ...
خوشبختانه
باران ارث پدر هیچکس نیست(حسین پناهی)‬