شب هفتم - شهادت حضرت علی اصغر (ص)

به نام خداوند مهربان

به سوي خيمه‌گاه بازگشت و آل ابيطالب همگي به شهادت رسيده بودند.

آن حضرت در برابر خيمه‌ها نشست تا قدري بياسايد.

طفل خود - علي- را طلب کرد تا با او وداع کند. خواهرشان حضرت زينب (سلام الله عليها) آن شيرخواره را در دست گرفت و در دامان امام نهاد.

امام او را در دامن خود نشانيد و بوسيد پس از آن فرمود: بعدا لهولاء القوم اذا كان جدك مصطفي خصمهم؛

اين قوم از رحمت الهي دور باشند،

هنگامي که جدت مصطفي دشمن آنها باشد» سپس امام، علي را به سوي قوم آورده و براي او طلب آب کردند.

امام به علي مي‌نگريست که ناگاه تيري به گلوي علي نشست و او را ذبح کرد.

در اين هنگام «حرمله بن کاهل اسدي» با تيري علي را نشانه گرفت و او در دست امام ذبح شد. آن حضرت دست خود را زير گلوي او گرفت،

دستش پر از خون شد و آن را به جانب آسمان پاشيد.

 
امام باقر(عليه السلام) فرمودند: هرگز قطره‌اي از آن خون به زمين نريخت.»

 
سيد بن طاووس اينگونه گزارش کرد: امام حسين(عليه السلام) طفل را از دست خواهرش زينب گرفت

و جلو آمد تا او را ببوسد که ناگاه تيري آمد و کودک را ذبح کرد. علي را به دست خواهر داد و فرمود: «او را بگير»،

سپس خون‌ها را به آسمان پاشيد و با خداوند سخن گفت.

امام(عليه السلام) به درگاه خداوند چنين عرض کرد: «پروردگارا! تو شاهد بر قومي هستي که آنها شبيه‌ترين مردم

به رسول تو محمد(صلي الله عليه و آله) را کشته‌اند» به دنبال اين سخنان امام بود،

كه ندايي شنيده شد: دعه يا حسين فانّ له مرضعاً في الجنه؛ اي حسين! علي را واگذار، او در بهشت دايه‌اي خواهد داشت»

پس از آن امام، علي را از اسب پايين آورد و براي او با شمشير، قبري حفر فرمود و بدن کوچکش را دفن کرد.

بدن کودک، غرق در خون شده بود. امام بر او نماز گزارد. و نيز گفته شده که او را در کنار ساير شهيدان اهل بيت نهاد.
 

علی اصغر(ع) فرزند کوچک امام حسین(ع) و حضرت رباب دختر امرءالقیس است

که با تیر سه شعبة حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید.

تشکر 

By Hamkhone.ir