به بعضیا هم باید یادآوری کرد
که
اسم دارن رو بچشون می‌ذارن
یوزرنیم انتخاب نمیکنن
که این‌ همه اصرار دارن
کسی برنداشته باشه

تو زندگیت: دنبال کسی نباش که بتونی با هاش زندگی کنی ، دنبال کسی باش که بدون اون نتونی زندگی کنی....

همیشه لازم نیست کار بزرگی کنی و الگو بشی،میتونی هیچ کاری نکنی و درس عبرت بشی

http://www.hamkhone.ir/member/3675/blog/view/119705/

تجاوز..

تو زندگیت با کسی باش که به خاطر نبودنت"ریمل"چشم هایش پاک شده باشد

نه"رژ" لباش...

من انتظار تو را می کِشم
تو مرا از انتظارت می کُشی…
لعنت به هرچه فتحه و ضمه و کسره

شرلوک هولمز کارآگاه معروف و معاونش واتسون رفته بودند صحرا نوردی و شب هم چادری زدند و زیر آن خوابیدند . نیمه های شب هولمز بیدار شد و آسمان را نگریست . بعد واتسون را بیدار کرد و گفت : نگاهی به آن بالا بینداز و به من بگو چه می بینی ؟

واتسون گفت : میلیون ها ستاره می بینم .
هولمز گفت : چه نتیجه میگیری ؟
واتسون گفت :
- از لحاظ روحانی نتیجه می گیرم که خداوند بزرگ است و ما چقدر در این دنیا حقیریم .
- از لحاظ ستاره شناسی نتیجه می گیریم که زهره در برج مشتری است ، پس باید اوایل تابستان باشد .
- از لحاظ فیزیکی ، نتیجه میگیریم که مریخ در محاذات قطب است ، پس ساعت باید حدود سه نیمه شب باشد .

شرلوک هولمز قدری فکر کرد و گفت : واتسون تو احمقی بیش نیستی . نتیجه اول و مهمی که باید بگیری اینست که چادر ما را دزدیده اند !

بله ، در زندگی همه ما بعضی وقتها بهترین و ساده ترین جواب و راه حل کنار دستمونه ، ولی این قدر به دور دستها نگاه میکنیم که آن را نمی بینیم .

یک مرد روحانی ، روزی با خداوند مکالمه ای داشت : " خداوندا ! دوست دارم بدانم بهشت و جهنم چه شکلی هستند ؟ "
خداوند آن مرد روحانی را به سمت دو در هدایت کرد و یکی از آنها را باز کرد ؛ مرد نگاهی به داخل انداخت . درست در وسط اتاق یک میز گرد بزرگ وجود داشت که روی آن یک ظرف خورش بود ؛ و آنقدر بوی خوبی داشت که دهانش آب افتاد !

افرادی که دور میز نشسته بودند بسیار لاغر مردنی و مریض حال بودند . به نظر قحطی زده می آمدند . آنها در دست خود قاشق هایی با دسته بسیار بلند داشتند که این دسته ها به بالای بازو هایشان وصل شده بود و هر کدام از آنها به راحتی می توانستند دست خود را داخل ظرف خورش ببرند تا قاشق خود را پُر کنند . اما از آن جایی که این دسته ها از بازو هایشان بلند تر بود ، نمی توانستند دستشان را برگردانند و قاشق را در دهان خود فرو ببرند .
مرد روحانی با دیدن صحنه بدبختی و عذاب آنها غمگین شد . خداوند گفت : " تو جهنم را دیدی ! "

آنها به سمت اتاق بعدی رفتند و خدا در را باز کرد . آنجا هم دقیقا مثل اتاق قبلی بود . یک میز گرد با یک ظرف خورش روی آن ، که دهان مرد را آب انداخت !
افراد دور میز ، مثل جای قبل همان قاشق های دسته بلند را داشتند ، ولی به اندازه کافی قوی و تپل بوده ، می گفتند و می خندیدند . مرد روحانی گفت : " نمی فهمم ! "

خداوند جواب داد : " ساده است ! فقط احتیاج به یک مهارت دارد ! می بینی ؟ اینها یاد گرفته اند که به همدیگر غذا بدهند ، در حالی که آدم های طمع کار تنها به خودشان فکر می کنند ! "

یادش بخیر دوران ابتدایی هر وقت بابغل دستیامون قهر میکردیم یه خط وسط میز میکشیدیم میگفتیم وسایلت از این خط اینور تر نیاد ...کیا یادشونه؟؟؟

سهم من ازتو عــــــــشق نیست ذوق نیست اشتیاق نیست
همان دلتنگی بی پایانی است
که روزانه دیوانه ام میکند