دلنوشته

ما نسل غریبی هستیم،

نسل حرف های توی گلو مانده،

دوست داشتن های نیمه کاره،

احساس های ناتمام...

نسلی که سرانجام احساسی ترین مسائل زندگیمان به طرز عجیبی گره خورده به منطقی ترین موضوعات ممکن...

به این اقتصادِمضحک،

این سیاستِ لعنتی!

گناه ما چیست که بی هیچ اراده ای در این جای تاریخ قرار گرفته ایم؟!

به گمانم که ما بلاتکلیف ترین نسل ممکنیم!

که بهترین سال های عمرمان در بد ترین فصلِ تاریخ می گذرد...

نسلی که میان هیاهوی این مسائل ظاهرا منطقی(!)

مجالی نمی یابد برای عشق...

نسلی که از هر طرف نگاه کنیم،

خیلی تنهاست!

خیلی تنها...!