ﺯﻧﺎﻥ باحیا و نجیب همیشه باحجاب ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ...
ﺷﺒﯿﻪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺘﻨﺪ...
میشود مانتوی کوتاه به تن داشت و خود را نفروخت...
میشود با شال و کلاه بیرون آمد و جواب چشمهای هیز را نداد...
میشود آرایش غلیظ داشت و دنبال ماشین مدل بالا نرفت...
میشود صدای خنده آنان را شنید و شماره مچاله را بصورت پسرک بزند...
زنان پاک زیادند فقط کافیست عینک بدبینی مذهبی را برداشت...
ﺷﺒﯿﻪ ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ چادر به سر میکند و هر شب را با کسی میگذراند....
شبیه زنی که با حجاب کامل از خانه بیرون میزند و شب را با دو مرد میگذراند...
شبیه زنی با صورت اصلاح نشده ولی در شیفت های چند ساعته میگذراند...
ﻧﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺁﺑﯽ ﺩاشتن گناه است ﻧﻪ ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎی ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻻﮎ ﺯﺩﻩ نشان **همخونه** بودن
ﺯﻧﺎﻥ ﺯﯾﺒﺎ و با حیا زیادند
زنانی هستندکه خودرا باور دارند
و میدانند اگر تصمیم بگیرند
قادر به انجام هرکاری هستند
باحیا بودن و ماندن به فکر و نگرش توست و گرنه با تکه ای پارچه کسی نه حیا بدست می آورد و نه از دست میدهد...

خواستن هميشه توانستن نيست...
گاهي ،
خواستن
داغ بزرگيست که تا ابد در دل مي ماند

آدم گاهی چه گرم می شود
به یک ” هستـــــــــــــــــــــم ” ؛
به یک ” نتــــــــــــــــــــــــرس ” ،
به یک ” نـــــــــــــــــــــــوازش ” !
به یک ” آغـــــــــــــــــــــــوش” …

خدایا آسمان چه مزه ایست ؟
من که تا به حال فقط زمین خورده ام !

بلبل که نبودیم بخوانیم به گلزار

جغدی شده شبگیر به ویرانه بگرییم

پروانه نبودیم در این مشعله باری

شمعی شده در ماتم پروانه بگرییم

بیگانه کند در غم ما خنده ولی ما

با چشم خودی در غم بیگانه بگرییم

بگذار به هذیان تو طفلانه بخندند

ما هم به تب طفل طبیبانه بگرییم

بگذارید و بگذرید...

ببینید و دل نبندید...

چشم بیاندازید و دل مبازید...

که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت...!

دنیای ما عیونه
هر کی می خواد بدونه:

دنیای ما خار داره
بیابوناش مار داره
هر کی باهاش کار داره
دلش خبردار داره!

دنیای ما بزرگه
پر از شغال و گرگه!

دنیای ما - هی هی هی !
عقب آتیش - لی لی لی !
آتیش می خوای بالا ترک
تا کف پات ترک ترک ...

دنیای ما همینه
بخوای نخواهی اینه!

ياشاسين تبريز

ياشااااااااااااااااااا