■□□■□□■

باز خواستت نخواهم کرد که چرا خرده های وجودم رو گرفتی
و با آن وطنی ساختی
عاشقان را همین بس که غم هایشان
آشیان گنجشک ها باشد..!

چقدر دوسِش داشت ک بارها بخشیدش
و چقدر زیاد دوسِش داشت ک هر بار کمتر میشد ولی تموم نمی شد