سالروز فوت امیرکبیر

171 سال پیش در 20 دی سال 1230 شمسی میرزا محمدتقی‌خان فراهانی نامور به امیرکبیر، نخستین

صدراعظم ایران در زمان ناصرالدین‌ شاه سلطان قاجار در حمام فین کاشان رگ‌زده شد.

میرزا تقی خان امیرکبیر سال 1187 خورشیدی در روستای هزاوه در اراک زاده شد. در درازنای چهار سال صدراعظمی

خویش خدمات شایسته و فراوانی به مردم و حکومت کرد. اصلاح امور مالی، سروسامان دادن به وضع ارتش، تلاش در

رواج خودکفایی ملی، گسترش فعالیت‏های علمی و بنیاد موسسه‌های آموزشی (مانند دارالفنون تهران) مبارزه با عقاید و

انحرافات مذهبی، بی‏‌اعتنایی به خواسته‏‌ها و تهدیدات قدرت‏‌های خارجی و کوتاه کردن دست بیگانگان و جاسوسان

استعماری، از کارها و کوشش‌های پیگیر او در روزگار صدراعظمی بود.

اصلاحات امیرکبیر اندکی پس از رسیدن وی به صدارت آغاز گشت و تا پایان صدارت کوتاه او دنبال شد. مدت صدارت

امیرکبیر ۳۹ ماه (سه سال و سه ماه) بود. او بنیان‌گذار دارالفنون بود که برای آموزش دانش و فناوری‌های نو به فرمان او

در تهران پایه‌گذاری شد. هم‌چنین، انتشار روزنامه‌ی وقایع اتفاقیه از جمله کارهای وی به‌شمار می‌آید. 

سرانجام امیرکبیر در روز ۲۰ دی‌ماه ۱۲۳۰ در حمام فین کاشان با بریدن رگ دست‌هایش کشته شد. پیکر امیر را ابتدا در

همان کاشان دفن کردند. به گفته میرزا محمد جعفر خان حقایق‌نگار خورموجی در کتاب مشهور حقایق‌الخبار ناصری روز

پس از کشتن، پیکرش را در گورستان «پشت مشهد» کاشان به خاک سپردند. چند ماه پس از آن، به پایمردى همسرش

عزت‌الدوله کالبدش را به کربلا بردند و در اتاقى که درِ آن به سوى صحن امام حسین باز مى‌شود به خاک سپردند.

بر دیوار آرامگاه وی در کاشان این ابیات نوشته شده‌اند:
 

نادانی شه گرفت دامان امیر / تا نیشتر آمد به رگ جان امیر
 

بربست سعادت را به روی ما در / بگشود چو جوی خون ز شریان امیر