من پذیرفتم

من پذیرفتم شکست خویش را.....پند های عقل دور اندیش را.....من پذیرفتم که عشق افسانه است....این دل درد آشنا دیوانه است .....میروم شاید فراموشت کنم .....در فراموشی هم آغوشت کنم.....میروم از رفتن من شاد باش....از عذاب دیدنم آزاد باش...آرزو دارم بفهمی درد را....تلخی بر خورد های سرد را.....