ﻫﺮ ﻭﻗﺖ

ﺑﯿﻦ ﺩﻭﺗﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﺮﺩﺩ ﺑﻮﺩﯼ

ﺷﯿﺮ ﯾﺎ ﺧﻂ ﺑﻨﺪﺍﺯ

ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺷﯿﺮ ﺑﯿﻔﺘﻪ ﯾﺎ ﺧﻂ

ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ

ﺍﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺳﮑﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﺭﻭ ﻫﻮﺍ ﻣﯽﭼﺮﺧﻪ

ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﻔﻬﻤﯽ:

ﺩﻟﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ می خواد ﺷﯿﺮ ﺑﯿﻔﺘﻪ ﯾﺎ ﺧﻂ

زندگی با همه‌ی وسعت خویش

محفل ساکت غم خوردن نیست

حاصلش تن به جزا دادن و افسردن نیست

زندگی خوردن و خوابیدن نیست

زندگی جنبش جاری شدن است

از تماشاگه آغاز حیات تا به جایی که خدا میداند...

خداوند بی نهایت است و لامکان.
به قدر فهم تو کوچک می شود.
به قدر آرزوی تو گسترده می شود.
به قدر نیاز تو فرود می آید.... و همیشه
به قدر ایمان تو کارگشا می شود
.
.
پس ای دوست مهربان فهمت را بالاببر، آرزوهای بزرگ در سر داشته باش و از خدا افزون بخواه ........
و ایمانت را خالص و عمیق بنما

آینده مکانی نیست که به آنجا می رویم..
جاییست که آن را به وجود می آوریم...
راه هایی که به آینده ختم می شوند یافتنی نیستند و ساختنیند
ساختن آن راه ها هم سازنده را و هم مقصد را دگرگون می کند

هرگز سعی نکن حضورت را به رخ بکشی ....
سعی کن کاری کنی که غیبتت حس شه

دلتنگ

گاه دلتنگ میشوم ،
دلتنگتر از همه دلتنگها ،
گوشه ای مینشینم و میشمارم
حسرتها را و محاکمه میکنم
وجدانم را ،
من کدام قلب را شکستم
و کدام احساس را له کردم
و کدام خواهش را نشنیدم
و به کدام دلتنگی خندیدم
که اینچنین دلتنگم

طوری بخند
که حتی تقدیر شکستش را بپذیرد،
طوری عشق بورز
که حتی تنفر راهش را بگیرد و برود،
و طوری خوب زندگی کن
که حتی مرگ از تماشای زندگیت سیر نشود!
این زندگی نیست که می گذرد، ما هستیم که می گذریم
پس، با هر طلوع و غروب لبخند بزن و مهربان باش ..

دلت را بتکان ....
اشتباهات رو زمین بریز و بگذار همانجا بمانند..
از بین آنها یک تجربه را بردار و قاب کن و به دیوار دلت بزن..
اشتباه کردن اشتباه نیست در اشتباه ماندن اشتباه است

حکایت ما آدمها....
حکایت کفشهای هست که ...
اگه جفت نباشند .....
هرکدومشون هرچقدر هم که زیبا و نو باشه...
تا همیشه لنگه به لنگه اند...
ای کاش وقتی که خدا آدمها را می آفرید.....
جفت هرکسی را هم بهاش می آفرید تا ......
اینهمه آدمهای لنگه به لنگه زیر یک سقف خودشونو جفت نشون ندن

انسانها از مجموعه ی اشتباهات خود هیولایی می سازند بنام تقدیر و قسمت.....