متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

بلاگ كاربران


 

 


کودک که بودم


دردهای کوچکم را هم ، بغض می کردم


تا دیگران دورم جمع شوند


و با آرامش گریه را بهانه ای برای "بیشتر دوست داشته شدن" کنم.


بزرگ که شدم اما ،


بزرگ ترین درد هایم را هم خوردم


تا از بغضی که هر ثانیه گلویم را میجود 


کسی نیاید و نگوید :


"باز چه مرگت شده است ؟"


 

 

 

 


به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


parni
ارسال پاسخ
кнαησσм gσℓ
ارسال پاسخ